ORP PIORUN w akcjach bojowych między 26 lutego a 2 kwietnia 1942

NISZCZYCIELE

Rzeczpospolita Polska

ORP PIORUN
- Działania bojowe od 26 lutego do 2 kwietnia 1942 roku -
PIOTR MIERZEJEWSKI
-

Czwartą stronę okładki numeru specjalnego 1/2016 czasopisma "MORZA I OKRĘTY" zdobi fotografia niszczyciela ORP PIORUN,
pochodząca ze zbiorów Muzeum Marynarki Wojennej, pokolorowana cyfrowo przez Mateusza Prociaka.
--

Nowe czasopismo MORZA I OKRĘTY, którego zaistnienie odnotowaliśmy ledwie parę miesięcy temu (patrz TUTAJ)
opublikowało w dwóch kolejnych numerach (1/2015, 2/2015) wnikliwe i bogato ilustrowane opracowanie Tadeusza
Kasperskiego na temat wojennej służby ORP PIORUN. Swoistym addendum do tego artykułu okazała się czwarta strona
okładki numeru specjalnego (1/2016) tego czasopisma, przedstawiająca kolorowaną cyfrowo fotografię ORP PIORUN z
roku 1944. Uchwyciła ona malowanie kadłuba przez załogę niszczyciela (patrz wyżej).

Ze zrozumiałych względów T. Kasperski skrótowo omówił dzieje niszczyciela podczas Bitwy o Atlantyk w czasie od
końca lutego do początku kwietnia 1942 roku. Uznałem, że warto zilustrować ten okres publikując treść jakże cennego
dokumentu, a mianowicie sprawozdania komandora Stanisława Hryniewieckiego z działań bojowych niszczyciela
pomiędzy 26 lutego a 2 kwietnia 1942 roku. Dokument ten wpłynął do Biura Historycznego Marynarki Wojennej 16
kwietnia 1942 roku. Cytuję go poniżej, zachowując oryginalną pisownię.

-
W dniu 26.2.42. przydzielono O.R.P. PIORUN do grupy oceanicznej eskorty B3, podległej również D-cy amerykańskiej
bazy w Argentia /NOWA FUNLANDIA/ jako Task 24.1.17. Przed wyjściem na morze zaokrętował się na O.R.P. PIORUN
angielski D-ca tej eskorty CDR . HENDERSON, którego okręt przebywał w remoncie.

Po uzupełnieniu ropy w Londondery spotkano konwój O.N.70 jak zwykle w okolicach ldt. Orsay i wraz z pięcioma
korwetami utworzono szyk osłony. Przeznaczenie statków konwoju Canada i porty U.S.A. Szybkość 7 i pół, redukująca
się w czasie złej pogody do 3 i pół węzła.

Działalność npl. o.o.p. początkowo dość silna, uzyskano dość dużo namiarów na stacje npl.o.o.p. w okolicach konwoju
za pomocą świeżo zainstalowanego aparatu F.H.3. działalność npl. lotnictwa słaba. W szóstym dniu w morzu spotkano
U.S.A. Badger i 2 inne kt. U.S.A. prowadzące 5 statków z Islandji, które dołaczyły do konwoju. Eskorta U.S.A zawróciła
zpowrotem.

W dniu 10/3 spodziewana była zmiana eskorty konwoju na lokalną, ktorą spotkano w czasie niezwykle gęstej mgły w
skladzie H.M.S. Coldwell i 2 korwety. Nazajutrz rano nastąpiło odłączenie się od konwoju i wraz z dwoma korwetami do
St. John's. Pozostała część eskorty poszła do Argentii.

Przy brzegach amerykańskich stwierdzono dużą aktywność npl. łodzi podwodnych, topiące częstokroć statki w
bezpośrednim pobliżu baz Kanadyjskich lub U.S.A.

W dniu 11/3 uzyskano poważny kontakt A/S, po dwukrotnym ataku ukazała się na powierzchni duża oliwna plama.

W dniu 16/3 O.R.P. Piorun /S.O./ przeszedł wraz z dwoma korwetami do Argentia, budującej się bazy U.S.A. NAVY w
nowej Funlandii.

D-ca eskorty CDR. Henderson postał w St. John i miał przyjechać na okręt w dniu wyjścia eskorty z konwojem do
Anglji. Postój w tym porcie trwał około 5 dni. Bazy amerykańskie tak w Argentia jak i St. John rozbudowują się z
niezwykłą szybkością i rozmachem i odnosi się wrażenie że amerykanie zamierzają się tam usadowić na stałe. Stosunek
do Polaków b. serdeczny.

Dnia 21 wieczorem trzy korwety /kanadyjska, francuska, i angielska/ wraz z amerykańskim kontrtorpedowcem
"Woolsey" wyszły pod d-ctwem O.R.P. Piorun na spotkanie wolnego konwoju S.C.75, który odebrano od lokalnej
kanadyjskiej eskorty w dniu następnym. Akywność npl. łodzi podwodnych dosć duża. Konwój HX 181, idący w pewnej
odległości za nami został zaatakowany i stracił jeden statek. Jeden z rozproszonych statków konwoju spotkaliśmy w
dniu 27 marca 1942 r., który po sprawdzeniu wcielono do naszego konwoju.

W dniu 23 marca 1942 sprawdzono irlandzki statek "Irisl Elm", idący samotnie do St. John. W ósmym dniu na morzu
spotkano amerykańską eskortę, która zabrała islandzką część naszego konwoju. Pogoda w czasie podróży deszczowa i
dość mglista. Wzrost działaności npl.o.o.p. w miarę zbliżania się do brzegów. Dnia 1 kwietnia 1942 r. wieczorem, po
podziale konwoju na sekcje Loch Ewe, Liverpool, Clyde odłączono się od konwoju i położono na kurs do Greenock.
Wejście do Greenock dnia 2 kwietnia 1942 r., godz. 0015.
-

DOWÓDCA O.R.P. "PIORUN"
St. Hryniewiecki, kdmr por.

Fotografia opisana słowami "Załoga ORP PIORUN na stanowiskach" pochodzi z katalogu wystawy "Fala za falą",
prezentującej życie codzienne na okrętach Polskiej Marynarki Wojennej w okresie II wojny światowej.
-