Okręty podwodne
II wojna światowa - geneza i początek
Statki i okręty
-   MORZE  |  MARYNARKA HANDLOWA |  STATKI  |  OKRĘTY WOJENNE  |  WRAKI  |  MARYNARKA WOJENNA  |  ŻEGLUGA   -
         
         
Okręty podwodne
     
Rosja i ZSRR
Hosting by Aabaco Web Hosting
SZCZ-118 (KIEFAL) - [Щ-118 Кефаль]
Katastrofy okrętów podwodnych - Flota Oceanu Spokojnego - Wojna z Japonią
dr Piotr Mierzejewski
 
 
The Soviet submarine SHCH-118.
Radziecki okręt podwodny SZCZ-118 przy burcie niszczyciela.
The Soviet submarine SHCH-118 alongside a destroyer.
         

---------SZCZ-118, radziecki okręt podwodny typu 'SZCZ' [Щ] serii V-bis, noszący dodatkowo nazwę KIEFAL (ros. Кефаль - głowacz, ryba drapieżna), brał
aktywny udział w wojnie Związku Radzieckiego z Japonią w roku 1945.

-------Budowę jednostki rozpoczęto 10 października 1932 roku
w  Leningradzie, w Zakładzie Nr 189 (znanym też jako
Stocznia im. S. Ordżonikidze) pod numerem stoczniowym 227.
Gotowe sekcje okrętu przewieziono koleją na Daleki Wschód,
gdzie zmontowano go w całość. Istnieją rozbieżności, gdzie
ten montaż nastąpił - wymienia się w literaturze dwa zakłady
stoczniowe, a mianowicie Nr 368 w Chabarowsku i Nr 202
(Dalzavod) we Władywostoku. Nie jest także dokładnie znana
data wodowania - wiadomo tylko, iż był to rok 1934. 15
września 1934 nadano okrętowi alfanumeryczne oznaczenia
SZCZ-118.

------Okręt ukończono na przełomie lat 1934 i 1935. Wymienia
się dwie daty przekazania jednostki marynarce wojennej - 18
grudnia 1934 i 30 stycznia 1935.

-----SZCZ-118 oficjalnie wszedł w skład Floty Oceanu
Spokojnego 4 marca 1935. Jego pierwszym dowódcą został
Nikołaj Semionowicz Iwanow, późniejszy dowódca okrętu
podwodnego
L-14 (Л-14).
SZCZ-118 wychodzi w morze.
         
---------18 lipca 1942 roku podczas postoju w Nikołajewsku na Amurze na stojącym przy nabrzeżu SZCZ-138 eksplodowały torpedy. W wyniku tej
katastrofy okręt zatonął, a wraz z nim zginęła cała jego załoga (35 ludzi). Fragmenty okrętu znajdowano potem w promieniu jednego kilometra ! Wybuch był
tak silny, że rozerwał także burtę przycumowanego obok  
SZCZ-118. W jego kadłubie powstała dziura o wielkości 5 m x 1 m na wysokości II przedziału.
Przez otwór wdarła się woda, w ciągu niewielu sekund zalewajając oddziały od I do V i zatapiając jednostkę. Nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności i na niej
znajdowała się cała załoga. Część ludzi zginęła na miejscu, pozostali zaryglowali się w przedziałach VI i VII. Gdy sprowadzony dźwig wyciągnął okręt na
powierzchnię, pięciu ludzi z VII oddziału zdołało otworzyć właz i na własną rękę dopłynąć do brzegu. I wtedy nastąpiła kolejna katastrofa - pękła lina dźwigu i
SZCZ-118 jak kamień poszedł ponownie na dno z resztą uwięzionych marynarzy. Kolejnego podniesienia okrętu już nikt z nich nie doczekał ...

---------Dowództwo radzieckie podejrzewało, że eksplozja na SZCZ-138 spowodowano została dywersją. Miała tę hipotezę potwierdzić samobójcza śmierć
lejtenanta P.S. Jegorowa, zastępcy dowódcy
SZCZ-138, który w momemencie wybuchu przebywał w bezpiecznym miejscu. Uratowaną piątkę marynarzy z
SZCZ-118 wpierw zamierzano odznaczyć, lecz zamiast tego wysłano na front stalingradzki jako ochotników. Znany jest los jednego z nich - Nikołaj
Pietrowicz Borowicz służył jeszcze jako marynarz Flotylli Dnieprzańskiej, a na koniec swojego szlaku bojowego dotarł do Berlina. Zmarł w 1993 roku.

--------SZCZ-118 po przeprowadzonym remoncie i skompletowaniu całkowicie nowej załogi powrócił do służby. W dniu 9 sierpnia 1945, a więc w momencie
przystąpienia ZSRR do wojny z Japonią, okręt wchodził w skład 8. dywizjonu 3. brygady okrętów podwodnych Floty Oceanu Spokojnego, bazującego w
Sowietskoj Gawani. Dowodził nim podówczas W.A. Wostrikow.

--------17 sierpnia 1945 SZCZ-118 wysadził grupę żołnierzy na Sachalinie, piętnaście kilometrów na południe od portu Maoka (obecnie Chołmsk). Stanowili
oni część desantu w składzie 113 samodzielnej brygady piechoty, który 20 sierpnia po krótkiej walce opanował ten port.

--------Od 10 czerwca 1949 roku jednostka nosiła nowe oznaczenie alfanumeryczne - S-118 (C-118).

--------17 lutego 1956 okręt skreślono z listy floty i oddano na złom.
   

-  -  -
   
     
         

BIBLIOGRAFIA

Historia Wielkiej Wojny Narodowej Związku Radzieckiego 1941-1945. 1965. Tom 5. - Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa.
Morozow, M.E. & Kułagin, K.L. 2008. [Морозов, М. Э., & Кулагин, К. Л. 2008.
«Щуки». Легенды Советского подводного флота. — Яуза, Эксмо].
Kowaliow, E.A. 2006. [Ковалев Э.А. - Короли подплава в море червоных валетов - Центрполиграф, Москва, Санкт-Петербург].
Płatonow, A.W. 2004. [ Платонов, А. В. 2004. Энциклопедия советских подводных лодок. 1941-1945. Полигон, АСТ].
Polmar, N. & Noot, J. 1991. Submarines of the Russian and Soviet Navies, 1718-1990. - Naval Institute Press, Annapolis, Maryland.
        Opublikowano  24 listopada 2010
© dr Piotr Mierzejewski
___________________________

Facta Nautica
dr Piotr Mierzejewski
 
 
PIN-UP GIRLS
i morze
Borys M. Malinin
słynny radziecki konstruktor okrętów
podwodnych
   
 
 
 
       
Na stronach
FACTA NAUTICA
między innymi:
KOMMUNA
radziecki "lotniskowiec"
Wraki Morza Aralskiego
SZCZ-203 [Щ-203]
KOMINTERN
radziecki krążownik
The Soviet submarine D-2.
D-2 [Д-2]
The Soviet submarine S-3.
S-3 [C-3]
Jarosław Josseliani
Dowódca okrętów
podwodnych
Admirał N.I. Winogradow
Sztandary szkolne, strażackie OSP i PSP, łowieckie i inne.
SZTANDARY
Centrum Medyczne
im. Bitwy Warszawskiej
w Radzyminie