Okręty podwodne
|
|
Statki i okręty
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
R-23 - Okręt ratowniczy Marynarki Wojennej - Typ B-17 - Projekt 9 - Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
R-23, okręt ratowniczy Marynarki Wojennej, zbudowany na zmodyfikowanym kadłubie lugrotrawlera typu B-17.
|
|
|
|
|
|
------Budowane seryjnie w latach pięćdziesiątych XX wieku przez Stocznię Północną lugrotrawlery typu B-17 znajdowały zastosowanie także poza rybołóstwem: dwa z nich przystosowano dla Gdańskiego Urzędu Morskiego do służby hydrograficznej (KONSTELACJA i PLANETA), zaś cztery (R-20, R- 21, R-22 i R-23; pierwotnie oznaczane jako AR-20, AR-21, AR-22 i AR-23) od roku 1955 wykorzystywała Marynarka Wojenna w charakterze okrętów awaryjno-ratowniczych Oddziału Awaryjno-Ratowniczego. Gwoli ścisłości zaznaczyć trzeba, iż według części źródeł okręty te reprezentowały typ B-11 (projekt 12). Do typu B-17 zaliczył je jednak Robert Rochowicz w artykule "Z dziejów Polskiej Marynarki Wojennej. Rok 1955", opublikowanym w miesięczniku MORZA, STATKI i OKRĘTY (nr 1/1998). Autorzy innych publikacji, zwłaszcza internetowych, opierają się zapewne na książce Jana Piwowońskiego "Flota spod biało-czerwonej" (1989), gdzie można znależć słowa: "...w roku 1955 do służby weszły 4 adaptowane lugrotrawlery typu B 11 (słynne rybackie "ptaszki"), ktore początkowo nazwano AR-21 do 24 (Awaryjno-Ratownicze), a później tylko R-21 do 24." (str 346).
-------R-23, zbudowany pod numerem S-344, służył w Marynarce Wojennej od 24 maja 1955 r. do 31 grudnia 1983 roku. Traktowanie go jako pełnowartościowej jednostki ratowniczej byłoby grubą przesadą, gdyż znikoma dzielność morska uniemożliwiała mu w praktyce wychodzenie w morze podczas ciężkich warunków pogodowych. Dodatkowym ograniczeniem jego możliwości było bardzo skomne wyposażenie, nieprzydatne do ratowania załóg okrętów podwodnych. Ocenia się, że w gruncie rzeczy R-23 sprawdzał się tylko jako baza szkoleniowa dla nurków. Uwagi te tyczą także pozostałych jednostek, tj. R-20, R-21 i R-22.
-------Wycofany ze służby w Marynarce Wojennej R-23 trafił w 1984 r. do Centralnego Muzeum Morskiego, gdzie pełnił rolę statku badawczego o nazwie RV KASZUBSKI BRZEG. Od roku 2009, przeklasyfikowany na jacht motorowy SAFIRA, stanowi własność YBM (Yacht Building Management).
|
|
* * *
|
|
CHARAKTERYSTYKA OKRĘTÓW RATOWNICZYCH R-20, R-21, R-22 i R-23
|
|
Kadłub stalowy o konstrukcji spawano-nitowanej. Wyporność: 300/311 ton; prędkość: ok. 9,7 węzłów; zasięg: 3400 Mm; uzbrojenie: brak; napęd: silnik spalinowy wysokoprężny Buckau-Wolff R8DV o mocy 300 KM, pracujący na jedną śrubę; wymiary: 32,6 x 6,7 3,4 m; załoga: 30 ludzi.
|
|
|
|
|
Opublikowano 4 sierpnia 2014 roku
|
|
___________________________________________
FACTA NAUTICA dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|