-    FLOTA HANDLOWA    -     STATKI     -     OKRĘTY     -     WRAKI     -     FLOTA WOJENNA    -
Monitory
USS DICTATOR
Amerykański monitor  -  Wojna secesyjna (1861-65)
Amerykański monitor jednowieżowy USS DICTATOR. Ilustracja prasowa z 1865.
Cicil War:The single-turret ironclad monitor USS DICTATOR in 1865. Commissioned in November 1864. Scrapped in September 1883.
Zalety wykazane przez  USS MONITOR   podczas bitwy na Hampton Roads (8-9 marca 1862) były tak wielkie,
że w U.S.A. zapadła decyzja o budowie kolejnych 41 okrętów pancernych z jedną wieżą obrotową i 9 dwuwieżowych, które
od nazwy ich pierwowzoru przyjęło się nazywać monitorami. Wśród monitorów jednowieżowych, znalazły się dwie jednostki
oceaniczne -
USS  PURITAN  i  USS  DICTATOR.

USS DICTATOR, podobnie jak USS MONITOR, był konstrukcją zaprojektowaną przez Johna ERICSSONA (1803-1889),
słynnego szwedzkiego wynalazcę i inżyniera, pracującego dla unionistów. Projekt okrętu uwzględniał krytyczne uwagi
zgłaszane przez oficerów służących na
USS MONITOR.  
USS DICTATOR powstał w stoczni Delameter Iron
Works
, New York. Położenie stępki miało miejsce 16
sierpnia 1862, zaś ceremonia wodowania i nadania
imienia nastąpiła 26 grudnia 1863 roku.

Monitor wszedł do służby 11 listopada 1864,  zaś
dowództwo nad nim objął J. Rodgers. Okręt został
wcielony do
North Atlantic Blockading Squadron.
W grudniu 1864 otrzymał rozkaz dołączenia do sił
bombardujących będący w rękach konfederatów Fort
Fisher. Ze względu na kłopoty techniczne musiał
zawrócić do portu. Niestety, od samego początku
występowały problemy z układem napędowym ...

USS DICTATOR okazał się jednostką niezbyt udaną.
Zamiast projektowanej maksymalnej prędkości 15
węzłów, osiągał zaledwie 9. Z kolei, bardzo niska wolna
burta (zaledwie 40 cm!) okazała się nader
niefortunnym rozwiązaniem.
Przekrój poprzeczny przez kadłub na wysokości wieży artyleryjskiej.
Dane techniczne wg "The Complete Encyclopedia of
Battleships"
(Tony GIBBONS, 1983, Salamander
Books Ltd.)
: wyporność: 4 438 ton; prędkość: 9
węzłów; wymiary: 95,1 m x 15,24 m x 6,25 m; napęd:
2 silniki parowe Ericssona (Ericsson Vibrating Lever
engines), 6 kotłow Martina, 1 śruba, 1000 KM, zapas
węgla 300 ton; uzbrojenie: 2 działa gładkolufowe
381 mm; pancerz: burty -152 mm, wieża - 381 mm,
sterówka - 305 mm, pokład - 38 mm; załoga 174.
Służba okrętu w czasie wojny secesyjnej przebiegła bez
szczególnych wydarzeń i z dniem 5 września 1865 roku został
wycofany. Później jeszcze dwukrotnie wracał do linii: raz w
okresie  od 20 lipca 1869 do 28 czerwca 1871  (
North Atlantic
Fleet
), i drugi raz, od 12 stycznia 1874 do 1 czerwca 1877
(
North Atlantic Station).

Sprzedany na złom 27 września 1883 roku.