PANTIERA była okrętem podwodnym typu BARS, obejmującego łącznie 22
jednostki zbudowane w stoczniach rosyjskich w latach 1915-1918 według
projektu inżyniera I.G. Bubnowa.
|
W czasie I wojny światowej wchodził w skład II Dywizjonu Sił Podwodnych
Floty Bałtyckiej. Oprócz niego w skład tego dywizjonu wchodziły także trzy
inne jednostki typu Bars, a mianowicie KUGUAR, LWICA i TIGR.
Po kapitulacji Niemiec walczył przeciw angielskim interwentom w latach
1918-1919. Wchodził wtedy w skład 1. dywizjonu dywizji okrętów
podwodnych. Dywizjon ten tworzyły okręty: LEOPARD, WOŁK, TUR i
PANTIERA oraz okręt-baza TOSNO, późniejszy SMOLNYJ.
Największym sukcesem PANTIERY w tym okresie było storpedowanie i
zatopienie brytyjskiego niszczyciela HMS VITTORIA 31 sierpnia 1919 w
Zatoce Fińskiej, niedaleko wyspy Seiskari. Za ten wyczyn dowódca okrętu,
Aleksand Nikołajewicz BACHTIN został odznaczony najwyższym podówczas
orderem Rosji Radzieckiej, Orderem Czerwonego Sztandaru (odebrano mu
w 1927!). Dziewiętnastu członków załogi PANTIERY otrzymało zaś
pamiątkowe zegarki z wygrawerowanymi nazwiskami. Wyczyn PANTIERY
zapoczątkował legendę radzieckich podwodników.
28 listopada 1922 roku PANTIERA została uhonorowana przez Rewolucyjny
Komitet Morskich Sił Morza Bałtyckiego tytułem BOHATER PRACY
DYWIZJONU OKRĘTÓW PODWODNYCH MORZA BAŁTYCKIEGO.
17 stycznia 1923 roku nadano PANTIERZE nazwę KOMISSAR.
Okręt przetrwał II wojnę światową. Służył do 1955 (!) jako pływający
agregat prądotwórczy (podobnie jak L-55), będąc wtedy już ostatnią
istniejącą jednostką typu Bars.
|
|
