Statek wybudowała stocznia Swan, Unter and Wigham
Richardson w Newcastle-on-Tyne (Wielka Brytania) w 1938
roku. Jako masowiec przystosowany był przede wszystkim do
przewozu drewna, lecz woził także ziarno i złom.
Zakupiony w 1938 przez spółkę armatorską POLBRYT pływał
w żegludze regularnej do portów Zachodniej Europy,
zwłaszcza brytyjskich nosząc nazwę LIDA.
Po likwidacji POLBRYTU w 1950 zmienił nazwę na GLIWICE.
W 1951 przejęła go Polska Żegluga Morska. Statek
eksploatowano do 1967.
W styczniu 1967 przekazany Zarządowi Portu Szczecin,
który wykorzystał go jako magazyn pływający MP-ZPS-1.
|
|
Postawowe dane techniczne s/s GLIWICE
|
|
|
|
|
|
|
|
|
77,11 (74,04) x 11,8 x 5,24 m
|
|
|
1 maszyna parowa tłokowa podwójnego
rozprężania, dwucylindrowa z turbiną na parę
wylotową, 1050 KM, 1śruba
|
|
Ilość
pokładów / ładowni
|
1 / 2
Ładownia rufowa z międzypokładem
|
|
|
|
8 bomów - DOR po 3 T. 8 wind ładunkowych.
Pojemność całkowita ładowni - 3090 m3 (dla ziarna)
|
|
|
|
|
|
|
