| - FLOTA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - FLOTA WOJENNA - |
 |
| OKRĘTY PODWODNE |
| TURQUOISE Francuski okręt podwodny - I wojna światowa |
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
| Francuski okręt podwodny TURQUOISE, uczestnik walk o Dardanele. The French submarine TURQUOISE was incorporated into the Turkish Navy in November 1915 as MÜSTECİP ONBAŞI, but never re-commissioned. |
| Prasa amerykańska w grudniu 1915 doniosła o niezwykłym incydencie, który rozegrał się na wziętym do niewoli okręcie. Turcy sprowadzili na pokład francuskiego jeńca, inżyniera z załogi TURQUOISE, łudząc się, że wprowadzi ich w tajniki obsługi mechanizmów. Inżynier zdążył pożegnać się z resztą załogi i pospiesznie napisał na małej karteczce wymowne słowa - "Vive la patrie!". TURQUOISE, już z Francuzem, odbił któregoś dnia od nabrzeża, zaś świadkowie stojący na lądzie zaobserwowali krótką walkę, po której okręt zatonął. Zdaniem autora artykułu pt. "Engineer Carries Turkish Officers to Death In Captured French Submarine Turquoise", zamieszczonego w jednym z grudniowych (1915) numerów The Ne New York Times, śmierć poniosło 6 tureckich oficerów. Turcy podnieśli okręt podwodny z dna portu szybko, lecz MÜSTECİP ONBAŞI służył tylko do ładowania akumulatorów niemieckich okrętów podwodnych, zjawiających się w Istambule. Po wojnie, w grudniu 1918, TURQUOISE został zwrócony Francji. Wkrótce potem, w 1919, przeznaczono go na złom. W 1918 roku powrócili do ojczyzny także ci członkowie załogi, którzy przeżyli szalejącą w obozie jenieckim epidemię hiszpanki. |
|
|
W latach 1908-1910 w skład francuskiej marynarki wojennej weszły okręty podwodne typu 'EMERAUDE', zaprojektowane
przez inżyniera Gabriela MAUGAS. Było to sześć jednostek (EMERAUDE, OPALE, RUBIS, SAPHIR, TOPAZE i
TURQUISE) noszących nazwy kamieni szlachetnych. Budowę tych okrętów rozpoczynano w latach 1904-06, zaś wodowano
sukcesywnie w 1906-1909. W skład marynarki francuskiej wchodziły kolejno między rokiem 1908 a 1910.
przez inżyniera Gabriela MAUGAS. Było to sześć jednostek (EMERAUDE, OPALE, RUBIS, SAPHIR, TOPAZE i
TURQUISE) noszących nazwy kamieni szlachetnych. Budowę tych okrętów rozpoczynano w latach 1904-06, zaś wodowano
sukcesywnie w 1906-1909. W skład marynarki francuskiej wchodziły kolejno między rokiem 1908 a 1910.
| Wszystkie te okręty wzięły udział w I wojnie światowej. W 1915 roku, dwa spośród nich, SAPHIR i TURQUOISE, utracono w rejonie Dardaneli. W ostatnich dniach października 1915 TURQUOISE poprzez Dardanele przedarł się na Morze Marmara. Gdy po bezowocnym patrolu usiłował powrócić na Morze Egejskie dostał się pod ogień tureckiej artylerii nabrzeżnej. Celne trafienie pocisku w kiosk uniemożliwiło jednostce zanurzenie się i kontynuację przemarszu. Dowódca, por. Léon Ravenel, aby ratować załogę osadził okręt na płyciźnie. Turcy wzięli do niewoli całą załogę (25 ludzi), a 3 listopada ściągnęli TURQUOISE i odholowali do Istambułu. Tam okręt prezentowano jako cenne trofeum wojenne i wkrótce, w tym samym miesiącu, wcielono do marynarki tureckiej. |
W marynarce tureckiej nadano jednostce nazwę MÜSTECİP ONBAŞI, od nazwiska uszczęśliwionego artylerzysty, który
walnie przyczynił się do zdobycia jej. Turkom nie udało się wprowadzić okrętu do służby, ze względu na brak odpowiednio
przeszkolonych kadr.
walnie przyczynił się do zdobycia jej. Turkom nie udało się wprowadzić okrętu do służby, ze względu na brak odpowiednio
przeszkolonych kadr.
Z dziejami TURQUOISE wiąże się bezpośrednio tragiczny los brytyjskiego okrętu podwodnego HMS E20. Oba te okręty
miały się spotkać w wyznaczonym punkcie na Morzu Marmara 6 listopada 1915 roku. Dowódca TURQUOISE nie zniszczył
tajnych dokumentów tyczących tego spotkania. Wpadły one w ręce Turków, a ci przekazali je Niemcom. Niemcy nie
zmarnowali okazji - na wyznaczonym miejcu na brytyjską jednostkę oczekiwał U-Boot UB-14, który celnie wymierzoną
torpedą posłał ją na dno z 22 członkami załogi (dziewięciu ludzi zdołało się uratować).
miały się spotkać w wyznaczonym punkcie na Morzu Marmara 6 listopada 1915 roku. Dowódca TURQUOISE nie zniszczył
tajnych dokumentów tyczących tego spotkania. Wpadły one w ręce Turków, a ci przekazali je Niemcom. Niemcy nie
zmarnowali okazji - na wyznaczonym miejcu na brytyjską jednostkę oczekiwał U-Boot UB-14, który celnie wymierzoną
torpedą posłał ją na dno z 22 członkami załogi (dziewięciu ludzi zdołało się uratować).
