| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
MARYNARKA WOJENNA | MORZE | STATKI | OKRĘTY | WRAKI | MARYNARKA HANDLOWA
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
EDUARD JUNGMANN
- Szkolny okręt artyleryjski - ex T153 - ex V153 -
Piotr Mierzejewski
-
|
|
|
| |
|
|
-
-
|
|
|
|
Niemiecki torpedowiec V 153, późniejszy EDUARD JUNGMANN, artyleryjski okręt szkolny Kriegsmarine.
-
|
| |
--------T 153 (ex V 153) w roku 1920 znalazł się wśród tych okrętów dawnej Kaiserliche Marine, które na mocy ustaleń
międzynarodowych mogły pozostać w składzie niemieckiej marynarki wojennej (Reichsmarine). Był to duży torpedowiec
zbudowany w szczecińskiej stoczni Vulcan, Stettin jako jedna z dwunastu jednostek typu 'V 150' (numeracja od V 150
do V 161; V 161 miał turbiny A.E.G.-Curtis zamiast maszyn parowych).
--------T 153 powstał w latach 1907-1908 jako V 153, wodowano go 13 listopada 1907 r., zaś w maju 1908 r. wszedł do
służby. Według B. Weyera (Taschenbuch der Kriegsflotten 1911) okręt przy wyporności 680 ton (w 1914 roku określił ją
na 555 ton) i wymiarach 72,1 x 7,8 x 3,1 m osiągał maksymalną prędkość 30 węzłów. Napęd jego stanowiły maszyny
parowe o mocy 10250 KM, pracujące na dwie śruby. Do opalania 4 kotłów typu Schulz dysponowal zapasem 175 ton
węgla. Uzbrojenie jego składało się z dwóch dział kalibru 8,8 cm/L35, 2 karabinów maszynowych oraz 3 wyrzutni torped
kalibru 45 cm. Załoga liczyła 82 ludzi (w 1914 roku podał liczbę 83). W uzupełnieniu tych informacji dodam, że według
Jane's Fighting Ships of World War I wyporność normalna jednostek typu 'V 150' wynosiła 551 ton, zaś pełna 670 ton.
-------V 153 w momencie wybuchu I wojny światowej wchodził w skład 11. Półflotylli Kontrtorpedowców (6. Flotylla). W
roku 1917 przemianowano go na T 153 i to oznaczenie zachował w Reichsmarine i przez pierwsze lata w Kriegsmarine.
|
|
|
Torpedowiec T 153 pod banderą Reichsmarine.
-
|
| |
--------W sierpniu 1938 roku ukończono przebudowę T 153 na szkolny okręt artyleryjski, oficjalnie klasyfikowany jako E-
Meß-Schulboot (Entfernungsmeßschulboot) lub Artillerieschulboot. Wprowadzono go ponownie do służby 29 sierpnia
1938 roku pod nazwą EDUARD JUNGMANN. W wyniku przeprowadzonej konwersji okręt ten utracił całkowicie
uzbrojenie, a w jego miejsce zamontowano dalmierze: dwa dziobowe, trzy rufowe i jeden na śródokręciu. W roku 1940
ze względu na toczącą się wojnę EDUARD JUNGMANN dostał uzbrojenie artyleryjskie w postaci jednego działa 8,8 cm i
dwóch pojedynczych kalibru 2 cm. Zamontowano na nim także tory minowe, na których zmieścić się mogło 12 min.
-
|
|
|
EDUARD JUNGMANN sfotografowany w drugiej połowie 1938 roku w Sassnitz (Rugia). Dobrze widoczne dziobowe dalmierze.
W głębi stoją U-Booty typu IIB i ich okręt-baza.
-
|
--------Okręt przetrwał wojnę i po jej zakończeniu, w grudniu 1945 roku trafił w ręce Amerykanów w ramach podziału
jednostek Kriegsmarine między państwa koalicji antyhitlerowskiej. Później, przez pełne dwa lata wykorzystywano go w
służbie trałowej na Morzu Północnym, aż wreszcie w roku 1949 złomowano w Holandii.
|
|
|
Sylwetka szkolnego okrętu artyleryjskiego EDUARD JUNGMANN według Weyer's Taschenbuch der Kriegsflotten 1941/42.
-
|
| |
| |
Opublikowano 27 listopada 2015 r.
Piotr Mierzejewski
|
|
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
- FACTA NAUTICA -
dr Piotr Mierzejewski
|
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
