---------Lesiste i pozbawione dróg okolice jeziora Piaoziero (ros. Пяозеро, fin. Pääjärvi), położonego w północnej części Karelo-Fińskiej Socjalistycznej
Republiki Radzieckiej, stały się na przełomie czerwca i lipca 1941 roku terenem zażartych walk między nacierającymi siłami fińskimi a radziecką strażą
graniczną wspieraną przez 242. Pułk Strzelecki ze 104. Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej. W pierwszych dniach wojny zmilitaryzowano niemal wszystkie
jednostki pływające znajdujące się na jeziorze i stworzono z nich "flotyllę wojenną" mającą za zadanie wspieranie oddziałów lądowych. W skład flotylli
Piaoziero weszły pośpiesznie uzbrojone dwa holowniki i cztery motorówki.
--------Holownik -SVEA, największa jednostka na jeziorze, dysponował dużą siłą ognia. Na jego dziobie zamontowano holowaną przeciwpancerną armatę kalibru
45 mm, zaś za niewątpliwie pokraczną sterówką ustawiono na trójnogu automatyczne działko 20 mm Breda. Brak niestety informacji na temat jakichkolwiek
działań bojowych tej zaimprowizowanej kanonierki. Finowie dotarli do brzegów jeziora 5 lipca, a wkrótce potem w ich ręce wpadł SVEA, porzucony przez
wycofujących się czerwonoarmistów . Okręcik nieoczekiwanie zyskał uznanie w oczach agresorów. Przejęty przez fińską armię otrzymał imię LAINE i
wspierał jej oddziały. Co się z nim stało, tego nie wiadomo, lecz wiele wskazuje, że prawdopodobnie uległ samozatopieniu latem 1944 roku razem innymi
fińskimi jednostkami.
--------O losach pozostałych jednostek radzieckiej wiadomo także niewiele. Finowie zdobyli również drugi holownik, zaś cztery uzbrojone motorówki zatopili
jesienią 1941 roku podczas różnych akcji.
|
