---------Lesiste i pozbawione dróg okolice jeziora Piaoziero (ros. Пяозеро, fin. Pääjärvi), położonego w północnej części Karelo-Fińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, stały się na przełomie czerwca i lipca 1941 roku terenem zażartych walk między nacierającymi siłami fińskimi a radziecką strażą graniczną wspieraną przez 242. Pułk Strzelecki ze 104. Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej. W pierwszych dniach wojny zmilitaryzowano niemal wszystkie jednostki pływające znajdujące się na jeziorze i stworzono z nich "flotyllę wojenną" mającą za zadanie wspieranie oddziałów lądowych. W skład flotylli Piaoziero weszły pośpiesznie uzbrojone dwa holowniki i cztery motorówki.
--------Holownik -SVEA, największa jednostka na jeziorze, dysponował dużą siłą ognia. Na jego dziobie zamontowano holowaną przeciwpancerną armatę kalibru 45 mm, zaś za niewątpliwie pokraczną sterówką ustawiono na trójnogu automatyczne działko 20 mm Breda. Brak niestety informacji na temat jakichkolwiek działań bojowych tej zaimprowizowanej kanonierki. Finowie dotarli do brzegów jeziora 5 lipca, a wkrótce potem w ich ręce wpadł SVEA, porzucony przez wycofujących się czerwonoarmistów . Okręcik nieoczekiwanie zyskał uznanie w oczach agresorów. Przejęty przez fińską armię otrzymał imię LAINE i wspierał jej oddziały. Co się z nim stało, tego nie wiadomo, lecz wiele wskazuje, że prawdopodobnie uległ samozatopieniu latem 1944 roku razem innymi fińskimi jednostkami.
--------O losach pozostałych jednostek radzieckiej wiadomo także niewiele. Finowie zdobyli również drugi holownik, zaś cztery uzbrojone motorówki zatopili jesienią 1941 roku podczas różnych akcji.
|