BRENNERO (1921) - zbiornikowiec Regia Marina, US Navy i Marina Militare

Okręty podwodne

Statki i okręty

||| - MARYNARKA HANDLOWA - MORZE - STATKI - OKRĘTY WOJENNE - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA - |||

ZBIORNIKOWCE

WŁOCHY

BRENNERO
- Zbiornikowiec floty - Regia Marina - II wojna światowa - US Navy -
PIOTR MIERZEJEWSKI

Włoski zbiornikowiec floty BRENNERO w roku 1925. Widoczny ciągnący się wzdłuż kadłuba "bąbel" systemu Pugliese.
Fotografia pochodzi ze starej włoskiej pocztówki.

BRENNERO, zbiornikowiec włoskiej marynarki wojennej, charakteryzowal się niezwykłą budową kadłuba - wzdłuż jego burt ciągnęły się
od dziobu do rufy subowalne na przekroju poprzecznym "bąble" z centralnie umieszczonym cylindrem, mające za zadanie dodatkową
ochronę ładunku i statku.Zastosowane rozwiązanie konstrukcyjne przeszło do historii okrętownictwa jako "system Pugliese", od nazwiska
jego autora, słynnego inżyniera, gen. Umberto Pugliese (1880-1961), współtwórcy włoskich pancerników i krążowników.

----- ---11 czerwca 1940 roku, a więc nazajutrz po przystąpieniu Włoch do II wojny światowej, funkcjonariusze United
States Coast Guard wkroczyli na wszystkie włoskie statki stojące w nowojorskim porcie, tj. na frachtowce ALBERTA,
ARSA i AUSSA cumujące w Hoboken, SAN LEONARDO w Brooklynie oraz na zbiornikowiec włoskiej marynarki wojennej
BRENNERO, zakotwiczony na rzece Hudson w rejonie George Washington Bridge. Amerykanie internowali wszystkie
wymienione jednostki, po uprzednim skontrolowaniu dokumentów i ładunków, oraz zaplombowaniu radiostacji. Podobne
przypadki internowania włoskich statków odbywały się w tym samym czasie w wielu portach na niemal wszystkich
kontynentach. Włosi, w odróżnieniu od Niemców w sierpniu 1939 roku, nie ostrzegli w porę kapitanów swoich statków
przebywajacych w obcych portach o planowanym wejściu do wojny. Skutki tego beztroskiego zaniedbania okazały się
fatalne - w ciągu kilkudziesięciu godzin Włochy utraciły ponad 38% tonażu swojej floty handlowej; internowano aż 212
statków o łącznej pojemności 1 236 160 BRT. Pod włoską banderą pozostały 604 o jednostki o łącznej pojemności 1 984
292 BRT.

BRENNERO na pochylni stoczni Societa Esercizi Bacini, Riva Trigoso. Widać ciągnący się wzdłuż burty "bąbel" systemu Pugliese.
Fotografia z roku 1921.

--------Okoliczności zatrzymania BRENNERO w Nowym Jorku są intrygujące. Jednostka ta miała w swoich zbiornikach
zakupiony w Stanach Zjednoczonych ładunek benzyny lotniczej i oleju napędowego (razem 6595 ton o wartości 431 000
dolarów), przeznaczony dla Regia Marina. Opuściła ona nowojorski port w przeddzień przystąpienia Włoch do wojny, po
czym nieoczekiwanie wróciła następnego dnia do Nowego Jorku i jak gdyby nic się nie stało, zacumowała ponownie przy
nabrzeżu Constable Hook, które opuściła kilkanaście godzin wcześniej. Coast Guard nakazała wtedy kapitanowi
BRENNERO odejść od brzegu, wywiesić flagę sygnałową B ("Ładuję/wyładowuję/mam na statku ładunki niebezpieczne")
i zakotwiczyć na rzece Hudson w rejonie George Washington Bridge.Amerykanie podejrzewali, że BRENNERO
wykorzystał swoje krótkotrwałe wyjście na Atlantyk, aby przekazać część transportowanego paliwa na znajdujące się u
brzegów USA U-Booty.

--------BRENNERO i pozostałe cztery wyżej wymienione włoskie statki utknęły na wiele miesięcy w nowojorskim porcie.
Załogi tych statków, liczące po 30-35 ludzi, pozostały na swoich jednostkach, bez prawa schodzenia na ląd. Ambasada
Włoch złożyła bezskuteczny protest przeciwkom amerykańskim decyzjom, a później weszła w długi i beznadziejny spór
prawny, domagając się zwolnienia BRENNERO razem z ładunkiem, jako że stanowił on własność Włoch, które nie były w
stanie wojny z USA. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny, Sąd Najwyższy USA ostatecznie zakończył
sprawę, odrzucając włoskie żądania.

--------Po wielomiesięcznym przymusowym postoju w Nowym Jorku, cała włoska piątka przeprowadzona została do
Newark. Tam tez doszło do niegroźnego, w porę ugaszonego pożaru na BRENNERO. Wystąpiły jednak wiosną 1941 roku
poważne kłopoty z załogami internowanych jednostek. W końcu marca 1941 roku włoskie załogi podjęły udaną próbę
unieruchomienia swoich statków przez niszczenie istotnych mechanizmów za pomocą palników acetylenowych. Musiała
interweniować policja, aby powstrzymać proces dewastacji. Ostatecznie załogi przeniesiono do lądowych ośrodków
internowania, a statki przekazano marynarce handlowej. BRENNERO otrzymał 30 października 1941 roku nazwę GOLD
HEELS i znalazł się pod panamską banderą. Jako "panamczyk" pływał do początku roku 1944. 24 lutego 1944 r. przejęła
go US Navy i wprowadziła do służby na Pacyfiku w charakterze bazowego zbiornikowca floty (station tanker) z dniem 4
kwietnia 1944 r. pod nazwą USS CARONDELET (IX-136). Zdemobilizowany i skreślony z listy floty z dniem 26 lutego
1946 roku, zwrócony został Włochom. Powrócił wtedy pod panamską banderę i do nazwy GOLD HEELS. Odzyskany
wreszcie przez przedwojennego właściciela, wznowił służbę we włoskiej marynarce wojennej z dniem 27 września 1948
roku. Z listy floty Marina Militare wykreślono go 1 sierpnia 1954 roku.

BRENNERO na próbach osiągnął prędkość 10,9 węzłów.

Zbiornikowiec floty BRENNERO na współczesnym rysunku. Źródło: cherini.eu.

BRENNERO jako panamski zbiornikowiec s/s GOLD HEELS. Fotografia z lat 1942-1943.
Zwraca uwagę dobrze widoczny, ciągnący się wzdłuż burty, "bąbel" systemu Pugliese.

W pełni załadowany BRENNERO pod banderą panamską jako s/s GOLD HEELS. Fotografia z lutego 1943.

BRENNERO jako USS CARONDELET (IX-136), bazowy zbiornikowiec floty (station tanker) amerykańskiej marynarki wojennej,
uzbrojony w jedno działo 127 mm i osiem przeciwlotniczych działek 20 mm.

Rysunki projektowe zbiornikowca BRENNERE, sygnowane nazwiskiem Umberto Pugliese.
Źródło: Ermingo Bagnasco "The Littorio Class: Italy's Last and Largest Battleships".

--------BRENNERO powstał w roku 1921 we włoskiej
stoczni Societa Esercizio Bacini, Riva Trigoso, pod
numerem budowy 84 (wodowanie: 28.7.1921, ukończony:
8.1921). Wyporność: 9790 t (według Jane's Fighting Ships
1939; wg Taschenbuch der Kriegsflotten 1928 - 10560 t).
Prędkość: 10 w. Uzbrojenie w 194O r.: 4x120/L45, 2x76
plot. Wymiary: 103,90 x 14,28 x 8,13 m. Napęd:pionowa
maszyna parowa potrójnej ekspansji, 3200 KM, 1 śruba.
Załoga: 44 ludzi.

--------Na zakończenie warto dodać, że "bąble" systemu
Pugliese z cylindrem absorbcyjnym wewnątrz, otaczające
podwodną część kadłuba BRENNERE, miały stanowić w
zamyśle ich konstruktora ochronę jednostki i jej ładunku na
wypadek trafienia torpedą lub wejścia na minę. Schemat
ich budowy przedstawia rysunek obok, pochodzący z książki
Ermingo Bagnasco (2011) pt. "The Littorio Class".

--------Niemal identyczne rowiązanie zastosowano także w
innym włoskim zbiornikowcu floty, a mianowicie TARVISIO,
zbudowanym w 1926 r., a później, po latach, w kadłubach
włoskich pancerników typu "LITTORIO" (patrz rysunek niżej).

Przekrój poprzeczny przez kadłub pancerników typu LITTORIO, ukazujący "bąble" Pugliese i zasadę ich działania.
Źródło: Ermingo Bagnasco "The Littorio Class: etc.".

* * *

BIBLIOGRAFIA
5 Italian Vessels Disabled at Newark Piers; Coast Guard Places Armed Men on 27 ships. - The New York Times, March 30, 1941.
Bagnasco, E. 2011. The Littorio Class: Italy's Last and Largest Battleships. - Seaforth Publishing, 357 pp.
Five Ships Searched Here. Radios of Italian Craft are sealed after inspection for contraband. - The New York Times, June 12, 1940.
Silverstone, P.H. 1972. U.S. Warships of World War II. - Dobleday & Company, Inc., Garden City - New York, 444 pp.
Silverstone, P.H. 2008. The Navy of World War II. 1922-1947. - Routledge, 428 pp.
War ends Enemy Suits, Supreme Court Rules. - The New York Times, January 6, 1942.

Opublikowano: 4 listopada 2014 roku