ESPERO - włoski niszczyciel typu 'TURBINE', zatopiony w 1940 roku

Okręty podwodne

Statki i okręty

||| - MARYNARKA HANDLOWA - MORZE - STATKI - OKRĘTY WOJENNE - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA - |||

NISZCZYCIELE

WŁOCHY

ESPERO
- Włoski niszczyciel typu 'TURBINE' - II wojna światowa na Morzu Śródziemnym - Tobruk -

Niszczyciel ESPERO podejmując beznadziejną walkę z pięcioma brytyjskimi krążownikami uratował konwój z wojskiem.
Stocznia: G. Ansaldo & Co., Sestri Ponente (Genoa). Początek budowy: 29 kwietnia 1925. Wodowanie: 31 sierpnia 1927. Ukończony: 30 kwietnia 1928.
Wyporność: 1073 t (standard), 1670 t (pełna). Prędkość: 36 węzłów (na próbach 38,4 w.). Uzbrojenie: 4x120/50 (2xII), 2x37 (później 40) plot.,
2x13,2 (1xII), 6 w.t. 533 (2xIII), 52 miny. Napęd: 2 turbiny parowe Parsonsa z przekładniami (40000 KM), 3 kotły Express, 2 śruby. Zapas paliwa: 270 t oleju.
Wymiary: 93,2 x 9,2 x 3 m. Zasięg: 2800 Mm przy 15 w., 3200 Mm przy 14 w. Załoga od 120-142 w okresie pokoju do 179 w czasie wojny.

--------Jednym z najważniejszych zadań stojących przed włoską marynarką wojenną podczas II wojny światowej było zaopatrzenie wojsk znajdujących się
na terenach Afryki Północnej. W latach 1940-1943 Włosi dla utrzymania swojej obecności na tym kontynencie wysłali aż 896 konwojów. Jako pierwszy, 25
czerwca 1940 r., ruszył konwój złożony z dwóch statków pasażerskich, s/s ESPERIA (11398 BRT) i m/s VICTORIA (13098 BRT). Jednostki te bez
przeszkód w ciągu dwóch dni dotarły z Neapolu do Trypolisu, przewożąc po kilkuset żołnierzy i kilka tysięcy ton zaopatrzenia.

---------Drugi konwój wyszedł 28 czerwca z Tarentu, a celem jego było przetransportowanie oddziału
artylerii armii włoskiej do Tobruku. Wyznaczony do wykonania zadania zespół okrętów składał się z trzech
niszczycieli (ESPERO, OSTRO i ZEFFIRO) oraz z dwóch torpedowców (ROSOLINO PILO i GIUSEPPE
MISSORI), płynących niezależnie. Niszczyciele przewoziły 120 ton amunicji, 10 dział przeciwpancernych
oraz 162 artylerzystów, zaś torpedowce transportowały 52 żołnierzy i pewną ilość zaopatrzenia.

-------"Następnego dnia przez kilka godzin formacja była śledzona przez nieprzyjacielski samolot zwiadowczy
[była to łódź latająca z Malty, przypis mój, P.M.] zachowujący bezpieczną odległość, poza tym nie natrafiono
jednak na żadne ślady wroga."

-------"Kiedy nad spokojnym morzem zapadł wieczór, od strony oślepiającego słońca nadleciała lawina
ośmiocalowych (203 mm) pocisków. Nieznana liczba okrętów wojennych zaatakowała z dystansu ponad 20 km.
Baroni rozkazał konwojowi ruszyć w kierunku wybrzeża Afryki Północnej, podczas gdy sam osłaniał jego
ucieczkę własnym niszczycielem. ESPERO zawrócił, by w pojedynkę stawić czoło przeważającej sile ognia
pięciu zbliżających szybko krążowników. Dzięku umiejętnemu sterowaniu i bezustannym manewrom, odciągał
on uwagę Brytyjczyków od realnego celu przez prawie dwie godziny, aż do uzyskania przez nich trafienia
piętnastą salwą. Kapitana Baroniego widziano po raz ostatni, gdy salutował swym ludziom przez dym
otaczający jego okręt, który poszedł na dno z większością załogi. Jej poświęcenie pozwoliło pozostałym
okrętom na dotarcie do Tobruku bez przeszkód, wraz z ich cennym ładunkiem." (F. Joseph 2012, str. 140-
141). ESPERO zatonął w pozycji 35°18' N i 20°12' E, o godzinie 20.15 (20.35?).

Enrico Baroni

-
--------W walce z ESPERO wzięły udział krążowniki stanowiące daleką osłonę
jednego z brytyjskich konwojów. W skład tego zespołu wchodziły australijski
ciężki krążownik HMAS SYDNEY oraz brytyjski 7. Dywizjon Krążowników
(HMS NEPTUNE, HMS GLOUCESTER, HMS ORION i HMS LIVERPOOL).
Jak twierdzi Charles Hocking (1994), ze 142 ludzi znajdujących się na
pokładzie niszczyciela, uratowano tylko 44. Wszystkich ich podniósł z wody
HMAS SYDNEY i przetransportował do Aleksandrii. Stamtąd odbyli długą
podróż do obozów jenieckich w Afryce Południowej.

The Italian destroyer ESPERO: Machine gun.

* * *

-------Bój niszczyciela ESPERO z krążownikami brytyjskimi zasługuje
na szczególną uwagę z następującycych względów:

---1). Było to pierwsze podczas II wojny światowej bezpośrednie
starcie sił nawodnych Włoch i Wielkiej Brytanii.

---2). Samobójcza akcja ESPERO uznawana jest obecnie za jedną
z najbardziej heroicznych w dziejach Regia Marina.

---3). Artylerzyści z brytyjskich krążowników wykazali się dziwną
nieporadnością. Zmarnowali tak wielką ilość amunicji podczas
ostrzeliwania ESPERO, że spowodowało to na pewien czas ogromny
niedobór pocisków kalibru 152 mm w śródziemnomorskich
magazynach Royal Navy.

Podwójnie sprzężony karabin maszynowy kal. 13,2 mm
na pokładzie włoskiego niszczyciela ESPERO.
Fotografia z 8 marca 1936 roku.

Włoski niszczyciel ESPERO. Tarent, 12 września 1935 roku.

Włoski niszczyciel ESPERO wystrzeliwuje torpedę. Fotografia z ćwiczeń na Morzu Jońskim w 1935 roku.

Fotografia z ćwiczeń na Morzu Jońskim w 1935 roku: Torpeda opuszcza wyrzutnię niszczyciela ESPERO.

Niszczyciel ESPERO w maju 1935 roku na redzie portu Gaeta.

BIBLIOGRAFIA
Hocking, Ch. 1994. Dictionary of Disasters at Sea During the Age of Steam: Including Sailing Ships and Ships of War Lost in Action, 1824-1962. - Naval & Military Press Ltd.
Ireland, B. 2006. Wojna na Morzu Śródziemnym. - Dom Wydawniczy BELLONA, Warszawa.
Joseph, F. 2012. Wojny Mussoliniego. - Dom Wydawniczy BELLONA, Warszawa.
Titterton, G.A. (ed.). 2002. The Royal Navy and the Medeterranean. Vol.1: September 1939 - October 1940. - Whitehall History Pub.