|
|
|
|
|
|
||| - MARYNARKA HANDLOWA - MORZE - STATKI - OKRĘTY WOJENNE - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA - |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ELBE - Okręt ochrony rybołówstwa - II wojna światowa - Okręt-baza kutrów trałowych - dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Okręt ochrony rybołówstwa ELBE na fotografii sprzed wybuchu wojny. Podstawowe dane taktyczno-techniczne jednostek typu 'ELBE': Wyporność standard - 600 ton; wyporność pełna - 635 ton; prędkość - 15 węzłów; uzbrojenie - 1 x 88 SK L/45 z zapasem 200 pocisków, 1 k.m. plot.; napęd - 2 silniki Diesla 6-cylindrowe 2-suwowe Linke-Hofmann-Busch o łącznej mocy 1600 KM (1177 kW), dwie 3-skrzydłowe śruby napędowe o średnicy 280 cm; zasięg - 7000 Mm przy 11 węzłach; wymiary - 48 x 8,3 x 3,09 m; zapas paliwa 87 ton; załoga (w zależności od źródła) - 48, 53, 65 lub 67 ludzi.
|
|
----------Niemieckie ministerstwo finansów w roku 1929 złożyło zamówienie w Reichsmarinewerft w Wilhelmshaven na wybudowanie dwóch bliźniaczych okrętów ochrony rybołówstwa, przeznaczonych do służby na łowiskach Morza Północnego i północnego Atlantyku. Prace stoczniowe nad obiema jednostkami, nazwanymi ELBE i WESER, prowadzono jednocześnie od roku 1929; zwodowano je 24 stycznia 1931 r. i oddano do służby 14 listopada 1931 r.
---------Okręty typu 'ELBE' dysponowały nowoczesnymi warsztatami technicznymi i ambulatoriami. Nie dziwi więc fakt, że natychmiast po wybuchu II wojny światowej przejęła je Kriegsmarine, wyznaczając im rolę okrętów towarzyszących flotyllom kutrów trałowych, tzw. R-Bootów. W związku z nowymi zadaniami jednostek zwiększono siłę ich uzbrojenia. W miejsce karabinu maszynowego zamontowano dwa działa przeciwlotnicze kalibru 20 mm, później prawdopodobnie zastąpione jednym przeciwlotniczym kalibru 37 mm). Przedłużenie długości kadłuba do 54,3 m dało możliwość ustawienia na rufie dwóch wyrzutni bomb głębinowych.
--------Podczas wojny ELBE pełnił rolę okrętu-bazy 5. flotylli R-Bootów (5. Räumbootsflottille). Towarzyszył jej na Morzu Północnym, w Zatoce Fińskiej oraz na wodach norweskich. Koniec wojny zastał go na północy Norwegii, w porcie Ålesund, gdzie poddał się Brytyjczykom. Wkrótce potem skierowany został do jednego z niemieckich portów, gdzie oczekiwał na decyzje aliantów tyczące jego losu.
-------W ramach podziału niemieckiej floty przypadł Związkowi Radzieckiemu. 27 lipca 1946 r. razem z ośmioma poniemieckimi trałowcami i stawiaczem sieci FRANZ E. SCHÜTTE (NETZLEGER I, późniejszy radziecki okręt szkolny LENA) dotarł do Sewatopola. Pod nazwą TEREK podjął służbę we Flocie Czarnomorskiej, trwającą do roku 1962.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Opublikowano 22 sierpnia 2012 r. © Piotr Mierzejewski
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|