--------Amerykański ścigacz okrętów podwodnych (submarine chaser) USS SC-133, klasyfikowany także jako patrolowiec (patrol vessel), powstał w roku
1918 w stoczni marynarki w Norfolk. O jego służbie wiadomo tylko tyle, że 13 marca 1918 roku podniósł banderę US Navy, zaś w lipcu 1922 roku sprzedano
go i stał się prywatną własnością.
---------Okręt ten był jednym z serii 441 ścigaczy okrętów podwodnych typu 'SC-1', jakie Stany Zjednoczone wybudowały latach 1917-1919. Były to
jednostki o drewnianych kadłubach, budowane głównie w małych prywatnych stoczniach, według projektu Alberta Loringa Swaseya, przewidziane głównie do
walki z U-Bootami. Przy wyporności pełnej 85 ton i wymiarach 34(32) x 4,5 x 1,7 m osiągały prędkość do 18 węzłów dzięki trzem silnikom benzynowym
(3x160 kW) obracającym trzy śruby. Uzbrojenie ich składało się z ustawionego na dziobie działa 76 mm/L23, 2 karabinów maszynowych Colt kal. 7,62 mm
oraz zrzutni bomb głębinowych. Niektóre z nich wyposażono w hydrofony rozmaitych typów. Załoga ścigaczy składała się od 17 do 27 ludzi. Zasięg ścigaczy
wynosił ok. 1000 Mm przy prędkości 12 węzłów.
--------Podczas I wojny światowej utracono zaledwie 9 ścigaczy typu 'SC-1', zaś 100 jednostek sprzedano Francji. Mimo iż Amerykanie przerzucili do Europy
121 kolejnych okrętów tego typu, to i tak po zakończeniu działań wojennych w portach amerykańskich na atlantyckim wybrzeżu pozostało ich około dwustu. Po
demobilizacji 14 okrętów przejęła Straż Graniczna (Coast Guard), zaś 10 przekazano Kubie. Pozostałe w dużej części rozsprzedano pomiędzy prywatnych
nabywców bądź kompletnie zbutwiały porzucone w portach.
|
