Okręty podwodne
|
|
sztandary
|
sztandary
|
sztandary
|
sztandary
|
vintage erotica
|
|
|
|
|
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
s.s. COLUMBIA Zderzenie z górą lodową - Anchor Line - Krążownik pomocniczy HMS COLUMBELLA
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Transatlantyk t.s.s. COLUMBIA na starej pocztówce.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
---------Wertując prawie stuletnie numery tygodnika 'Biesiada Literacka', którego współpracownikami byli m.in. Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Jan I. Kraszewski czy Juliusz Kaden-Bandrowski, znalazłem w numerze z 15 września 1911 roku krótką notatkę na temat zderzenia brytyjskiego statku pasażerskiego t.s.s. COLUMBIA z górą lodową na Atlantyku. Tekst ten publikuję poniżej, zachowując oryginalną pisownię:
---------"Parowiec osobowy COLUMBIA, należący do Towarzystwa Anchor Line, który stanął dnia 7 b.m. w Nowym Jorku, miał na oceanie Atlantyckim niebezpieczne spotkanie z górą lodową. Siedziano właśnie przy obiedzie, a maszyny wstrzymano z powodu mgły gęstej, gdy nagle parowiec wstrząsnął się gwałtownie, a na przedni pokład jego runęły ogromne bryły lodu. Kapitan rozkazał natychmiast cofnąć się całą siłą pary, spostrzegłszy, że okręt wrył się w górę lodową, którą we mgle spostrzeżono zbyt późno. Gdy wreszcie zdołano oswobodzić okręt, okazało się, że przednia jego ściana wgnieciona jest na 15 stóp, a woda wdziera się gwałtownie do wnętrza. Zanim zdołano otwór zatkać, woda w przedniej części okrętu doszła do wysokości 9 stóp. Spadające bryły lodu zraniły ciężko kilku podróżnych i zagrzebały marynarza, stojącego na przodzie parowca. Wydobyto go z pod lodu nieprzytomnego. Jak opowiadają podróżni, którzy wybiegli na pokład, góra lodowa miała ze sto stóp wysokości i kilkaset stóp długości."
|
|
|
--------Gwoli uzupełnienia dodam, że zderzenie statku z górą lodową nastąpiło o godzinie 19.00 w środę 2 sierpnia 1911 roku na Atlantyku w pozycji 43°40'N i 58° 23'W. Na pokładzie statku znajdowało się 429 pasażerów kabinowych oraz 170 imigrantów zajmujących tzw. międzypokład. W wyniku wstrząsu spowodowanego uderzeniem w górę lodową, złamała nogę w kostce 60-letnia pasażerka. Wspomniany w cytowanym artykule marynarz zasypany bryłami lodu odniósł tylko powierzchowne stłuczenia i rany. Ponadto dwunastu pasażerów i członków załogi uskarżało się na niegroźne kontuzje, nie wymagające leczenia szpitalnego.
|
----Statek COLUMBIA powstał w stoczni D.& W. Henderson (nr bud. 425) w Glasgow na zamówienie szkockiego towarzystwa żeglugowego Anchor Line. Ceremonia wodowania miała miejsce 22 lutego 1902 roku.
----Statek ten, o pojemności 8292 BRT, długości 148,08 m i szerokości 17,20 m, rozwijał prędkość 16 węzłów dzięki turbinom parowym obracającym dwie śruby napędowe. Zabierał 345 pasażerów 1. klasy, 218 - 2. klasy oraz 740 - 3. klasy. W dziewiczą podróż ruszył 17 maja 1902, płynąc z Glasgow przez Moville (Irlandia) do Nowego Jorku.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
--------Po zejściu la ląd w Nowym Jorku, wszyscy pasażerowie z wdzięcznością podkreślali w wywiadach prasowych wysoki profesjonalizm załogi i doskonałą organizację akcji ratunkowej, która całkowicie zapobiegła panice. Decydujące znaczenie miało doświadczonie i spokój kapitana George'a Mitchell'a, który dowodził statkani Anchor Line od ćwierćwiecza.
--------Transatlantyk wyszedł z przygody z urwanym fragmentem dzioba w części podwodnej. Przez powstały w ten sposób otwór wlało się do wnętrza kadłuba około 90 ton wody, co jednak nie stworzyło groźby zatonięcia statku.
--------Cała ta historia wzbudziła duże zaineesowanie opinii publicznej po obu stronach oceanu. Nikt wówczas nie spodziewał się, że w kilka miesięcy później przyćmiona ona zostanie kompletnie przez katastrofę, której ofiarą padł transatlantyk TITANIC . . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
--------Na koniec warto jeszcze wspomnieć o dalszych losach t.s.s. COLUMBIA. Statek po naprawie uszkodzeń powrócił do eksploatacji na trasie Glasgow - New York. Po wybuchu I wojny światowej, w listopadzie 1914 roku przejęła go brytyjska marynarka wojenna. Pod banderą Royal Navy pływał jako krążownik pomocniczy HMS COLUMBELLA. Oddano go towarzystwu Anchor Line dopiero na początku 1919 roku. Zdewastowany transatlantyk wrócił do poprzedniej nazwy obsługi linii Glasgow - New York. Po przejściu gruntownego remontu zabierał znacznie mniejszą liczbę pasażerów niż pierwotnie: 72 pasażerów 1. klasy , 430 - 2. klasy oraz 387 - 3. klasy. Ponowną przebudowę części pasażerskiej statek przeszedł już w 1922 roku - w jej wyniku dysponował 492 miejscami pasażerskimi w kabinach oraz 420 dla pasażerów 3. klasy. A przedtem, w 1921, kotły jego przystosowano do opalania paliwem ciekłym.
--------Towarzystwo Anchor Line wycofało statek z eksploatacji wczesną jesienią 1925. Stał on "na sznurku" na rzece Clyde aż do marca 1926, gdy udało się sprzedać go greckiemu armatorowi Byron Line. Nowy właściciel nadał statkowi nazwę MOREAS i od 1 września 1926 przeznaczył do obsługi lini Pireus - Nowy Jork. Odbył na tej trasie zaledwie trzy rejsy i znowu został odstawiony, tym razem ostatecznie. Los jego dopełnił się w weneckiej stoczni złomowej w 1929 roku.
|
|
|
|
|
|
BIBLIOGRAFIA
Biesiada Literacka. Rocznik 1911. Bonsor, N.R.P. 1955. North Atlantic Seaway: an Illustrated History of the Passenger Services Linking the Old World with the New. - v. 1. T. Stephenson. The New York Times. Rocznik 1911.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Opublikowano 9 września 2010 © Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
____________________________________________ FACTA NAUTICA dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Łódź podwodna z 1934 roku.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|