| |
|
|
|
|
|
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
HMS TACITURN (P334)
- Brytyjski okręt podwodny typu 'T' - II wojna światowa -
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
HMS TACITURN. Fotografia z czasów wojny.
|
| |
---------HMS TACITURN, brytyjski okręt podwodny wojennej produkcji, reprezentował 3. serię udanego typu 'T', określanego jako
patrolowy ogólnego użytku (ang. patrol submarines for general service). Jednostki tego typu mogły odbywać patrole o długości do 42
dni. Po wojnie część z nich poddano najróżniejszym przebudowom (tzw. 'super T' conversion), co w niektórych przypadkach
doprowadziło do prawie dwukrotnego zwiększenia prędkości podwodnej.
|
--------HMS TACITURN był jak dotąd jedynym okrętem Royal Navy o tej nazwie. Powstał, podobnie jak duża część jednostek typu 'T', w brytyjskiej
stoczni Vickers-Armstrong Ltd. w Barrow-in-Furness. Początek jego budowy miał miejsce 9 marca 1943, zaś ceremonia wodowania nastąpiła 7 czerwca
1944. Jako datę zakończenia budowy podaje się dzień 7 października 1944 roku.
--------Okręt początkowo nosił tylko alfanumeryczne oznaczenie P334, dopiero później nazwano go TACITURN. Spotkać się można z opinią, iż nazwę tę
nadano mu ze względu na bardzo niski poziom szumów powodowanych przez jego mechanizmy (ang. taciturn = małomówny, milczący).
--------HMS TACITURN po krótkim okresie służby na Atlantyku, przeszedł na wody Dalekiego Wschodu. Tam przeprowadził parę patroli bojowych, lecz nie
osiagnął znaczących sukcesów. 13 maja 1945 opuścił Fremantle w towarzystwie bliźniaczych HMS THOROUGH i HMS TRENCHANT. Do 27 czerwca
prowadził patrol na Morzu Południowochińskim i Jawajskim. 13 (według innych źródeł 15) czerwca u północnych wybrzeży Borneo natknął się na niewielki
japoński konwój. Ze względu na płytkość morza w rejonie spotkania, okręt podwodny nie mógł użyć broni torpedowej. Ostrzelał więc napotkane jednostki
nieprzyjacielskie ogniem z działa pokładowego, zużywając aż 200 sztuk amunicji kalibru 102 mm (źródło). Dwie spośród zaatakowanych jednostek zatonęły.
Jak się potem okazało, zatopionymi okrętami japońskim były: ścigacz okrętów podwodnych CHA 105 (wyporność 130 t) oraz holowany przez niego hulk, na
którym zamontowano stację radarową ostrzegania lotniczego. Ciekawostką jest, że hulkiem tym był kadłub podniesionego z dna holenderskiego okrętu
podwodnego K XVIII. W tym samym rejonie 17 czerwca HMS TACITURN zatopił jeszcze japoński żaglowiec.
--------1 sierpnia 1945 roku, współdziałając z HMS THOROUGH, ostrzeliwał japońskie pozycje na północnych brzegach Bali i zatopił dwa kolejne żaglowce.
--------Po zakończeniu działań wojennych HMS TACITURN powrócił do Wielkiej Brytanii. Przez pewien czas służył jednostka doświadczalna. Uczestniczył w
eksperymentach, których celem były badania zmian składu chemicznego powietrza we wnętrzu okrętu na załogę podczas długotrwałego (400 godzin)
pływania w zanurzeniu z użyciem 'chrap'. Wielu członków załogi nie taiło swojej niechęci do uczestniczenia w tym programie badawczym. Podobnie jak
niemieccy marynarze U-Bootów wyposażonych w 'Schnorchel' obawiali się, że długotrwałe przebywanie w takich warunkach (spadek ciśnienia do 0,65
atmosfery i zaledwie 15-16 % zawartości tlenu) powoduje bezpłodność i jest czynnikiem chorobotwórczym. Szczegółowe wyniki tych eksperymentów
przedstawił w roku 1947 dr F.P. Ellis w swoim raporcie dla Royal Navy, zatytułowanym "Environmental factors affecting the health and efficiency of
personnel during prolonged periods submerged in submarines fitted with the snort" (Report RNP 47/402).
--------W latach 1950-51 przeprowadzono modernizację okrętu, jako pierwszego spośród jednostek typu 'T'. W trakcie tych prac w wielkim stopniu
korzystano z rozwiązań niemieckich konstruktorów projektujących U-Booty w ostatniej fazie wojny. Efektem modernizacji było przede wszystkim
wstawienie w kadłub dodatkowej sekcji o długości 4,6 m z drugą parą silników elektrycznych oraz czterema dodatkowymi zespołami akumulatorów,
usunięcie 5 zewnętrznych wyrzutni torpedowych i armaty pokładowej, zmiana kształtu dziobu, rufy i kiosku, usunięcie pozostałych wystających cześci,
wymiana masztu 'chrap', peryskopów i radaru. W wyniku tych wszystkich zmian HMS TACITURN zyskał bardzo opływowy kształt i osiągał pod wodą
prędkość ponad 18 węzłów. Po ukończeniu modernizacji, która zazwyczaj określa się mianem konwersji, wszedł w 1951 roku w skład 3. flotylli okrętów
podwodnych.
-------
|
| |
|
|
HMS TACITURN po modernizacji, przedłużony o 4,6 m. Fotografia z roku 1959.
|
| |
---------20 września 1957 miała miejsce kolizja okrętu ze statkiem handlowym. Stało się to podczas rutynowych ćwiczeń w kanale La Manche, w rejonie
Brighton. Wypadek, szczęśliwie niegroźny, nie spowodował ofiar wśród członków załogi. Później HMS TACITURN przez pewien czas stacjonował na Morzu
Śródziemnym.
---------W listopadzie 1962 okręt przebazowany został do Australii. Tam wszedł w skład 4. dywizjonu okrętów podwodnych, zastępując wracający do kraju
bliźniaczy HMS TAPIR. 26 sierpnia 1966 opuścił Sydeny i udał się z powrotem do Wielkiej Brytanii.
---------Skreślony z listy floty 1 sierpnia 1971. Na złomowanie w Briton Ferry dotarł 8 sierpnia 1971 roku.
|
| |
| |
| |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
