--------17 kwietnia 1941 roku Jugosławia po krótkim oporze skapitulowała przed III Rzeszą i jej sojusznikami. W ręce Włochów wpadła praktycznie bez walki większość okrętów jugosłowiańskiej marynarki wojennej, które następnie wprowadzono do służby w Regia Marina. Los ten spotkał między innymi wszystkie torpedowce, czyli sześć jednostek o oznaczeniach T1, T3, T5, T6, T7 i T8.
--------T6, podobnie jak i pozostałe jugosłowiańskie torpedowce, służył podczas I wojny światowej w marynarce Austro-Węgier nosząc wtedy oznaczenie 93F. Zbudowano go w stoczni Ganz & Danubius w Bergudi (Fiume) jako jeden z pełnomorskich 250-tonowych torpedowców seii 'F'. Stępkę pod jego budowę położono 9 stycznia 1915 r., zaś wodowano go 25 listopada tego samego roku. Wszedł do służby 4 kwietnia 1916 r. Jego charakterystyka według Andrása Veperdi wyglądało wówczas następująco: wyporność konstrukcyjna - 243 t; wyporność pełna - 267 t; prędkość 29 węzłów; uzbrojenie - 2 działa kalibru 70 mm (2 x I), 4 wyrzutnie torpedowe 450 mm (2 x II), od 1918 r. jeden karabin maszynowy kal. 8 mm; napęd - 2 turbiny typu AEG-Curtis o mocy 6000 shp, 2 kotły wodnorurkowe typu Yarrow, jeden opalany węglem, drugi olejem napędowym, 2 śruby; zapas węgla - 20,2 t, zapas oleju - 31 t; zasięg - 1020 Mm przy 16 węzłach; wymiary - 58,67 x 5,84 x 1,5 m; załoga - 41 ludzi.
-------T6 w skład marynarki jugosłowiańskiej (a właściwie marynarki Królestwa SHS) wszedł w roku 1920. Taschenbuch der Kriegsflotten 1928 tak go charakteryzował: wyporność - 250 t; prędkość - 28,5 węzłów, uzbrojenie - 2 x 70 mm, 4 wyrzutnie torpedowe 450 mm; 2 karabiny maszynowe; moc turbin 5000 KM; zapas paliwa - 19 t węgla i 30 t oleju napędowego; wymiary 57,8 x 5,7 x 1,5 m; załoga - ? Z kolei już po wybuchu II wojny światowej Jane's Fighting Ships 1939 informował, iż T6 uzbrojony jest w 2 działa 66 mm, 1 karabin maszynowy i 4 wyrzutnie torpedowe 450 mm, zaś prędkość jego zmalała do 24 węzłów.
-------T6 podczas służby pod banderą włoską zachował swoje alfanumeryczne oznaczenie. Po wycofaniu się Włoch z wojny uległ samozatopieniu w rejonie Cesenatico (północno-zachodni Adriatyk).
|