| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
- MARYNARKA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA -
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
WANDELAAR
- Pierwszy latarniowiec na pozycji Wandelaar -
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
Pierwszy latarniowiec (Lichtschip nummer 1) na pozycji Wandelar, pełniący służbę w latach 1882-1914.
Belgijska pocztówka sprzed 1910 roku.
|
| |
Na Morzu Północnym u wybrzeży Belgii, niedaleko od ujścia Skaldy, w rejonie Kanału Wielingen,
znajduje się piaszczysta ławica, stanowiąca poważne niebezpieczeństwo dla żeglugi. Od setek lat
sprawiała ona poważne problemy nawigatorom, podejrzewającym zresztą, że często zmienia
swoją lokalizację. Nic więc dziwnego, iż nazwano ją Wandelaar, gdyż w języku niderlandzkim
słowo wandelaar znaczy tyle co turysta.
|
W październiku 1881 roku rząd Holandii
poinformował o eksperymentalnym oznaczeniu
ławicy Wandelaar gazową pławą świetlną.
Uprzedził jednak, iż pława zostanie usunięta,
gdy w jej rejonie stanie belgijski latarniowiec,
którego budowa dobiegała końca.
Latarniowiec rozpoczął służbę we wrześniu
1882 roku. Stanął on w odległości około 3 i 3/4
kabli na południowy zachód od wspomnianej
pławy, w pozycji 51°22'15"N i 3°01'15"E,
zakotwiczony na głębokości 5 sążni przy
najniższym stanie wody. Żelazny kadłub tej
jednostki pomalowany był na czerwono z
czarnym pasem. Na obu burtach widniał białymi
literami wymalowany napis WANDELAAR.
|
|
|
Informacja o znakach nawigacyjnych na pozycjach
Wandelaar i Wielingen, zamieszczona przez
"Gazeta de Puerto Rico" w roku 1883.
|
Latarnia zawieszona była na maszcie, na wysokości 34 stóp powyżej poziomu morza.
Świeciła jednym białym błyskiem co pięć sekund. Widoczność światła przy dobrej pogodzie
dochodziła do jedenastu mil morskich. W ciągu dnia na maszt wciągano dwie czerwone kule.
Latarniowiec ten nie miał nazwy własnej, nazywano go po prostu Lichtschip no. 1. Pełnił on
służbę niemal do końca 1914 roku. Z powodu toczonych działań wojennych, odholowano go ze
względów bezpieczeństwa do portu. Po wojnie nie wrócił już na pozycję. Los jego jest nieznany,
przypuszcza się, że w międzywojniu pozostawał w rezerwie. Rolę jego przejęły inne latarniowce.
Latarniowiec, który pełnił służbę podczas II wojny światowej, w maju 1940 zerwał się z holu,
zaś morze wyrzuciło go na brzeg w rejonie miejscowości Mariakerke (wschodnia Flandria), na
plażę hotelu "Hydro". W 1941 stanął znowu na pozycji Wandelaar. W lipcu 1942 padł ofiarą
lotnictwa RAF i zatonął.
|
|
|
Kolejny latarniowiec z pozycji Wandelaar, zbudowany w Papenburgu (Niemcy) w roku 1928, miał pojemność 254 BRT.
W lipcu 1942 roku zatopiony został przez lotnictwo RAF.
|
| |
Opublikowano 21 lutego 2021
|
________________________________________________________________________________
|
|
| |
| |
|
| |
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
| |
| |
| |
