Statki pasażerskie
Przedwojenna pocztówka armatorska przedstawiająca statek s/s STEUBEN,
gdy pływał jeszcze pod nazwą GENERAL VON STEUBEN
S/s STEUBEN należał przed wybuchem II wojny
światowej do najbardziej luksusowych statków
pasażerskich na świecie.         

W czasie drugiej wojny światowej statek padł
ofiarą najsłynniejszego radzieckiego podwodnika,
późniejszego Bohatera Związku Radzieckiego,
A. I.
Marinesko, dowodzącego okrętem podwodnym S-
13.

Wrak s/s
STEUBEN został odkryty przez okręt
hydrograficzny PMW, ORP
ARCTOWSKI, 26 maja
2004 roku. Są jednak publikowane informacje, że
lokalizacji tego wraku dokonał jako pierwszy
szwedzki statek badawczy m/s
TRIAD 26
kwietnia 2004. Jeszcze wcześniej, bo w 2002
roku, odnalezienie wraku na dnie Bałtyku ogłosił
Ulrich Restemeyer. Katarzyna Andrzejewska i
Grzegorz Dominik w swoim artykule pt. "Wrak
Steuben" (Okręty Wojenne, 68, 6/2004) nie
wahają się nazwać go ... oszustem, nie wspominają
również o badaniach m/s
TRIAD.
Krótka charakterystyka s/s STEUBEN
Pojemność brutto (BRT)
14660
Prędkość maksymalna
16,3 w.
Długość x szerokość x
zanurzenie
168,0 x 26,6 x 10,5 (m)
Załoga
 
Miejsca pasażerskie
Ogółem 793
1. klasa - 214, klasa klasa
turystyczna 358
3. klasa 221
Napęd
2 czterocylindrowe silniki
potrójnego rozprężania,
11000 KM
Podane w powyższej tabelce informacje dotyczą okresu po
remoncie i przebudowie, będących efektem pożaru w 1930
roku. Do tego czasu statek pływający pod nazwą
MÜNCHEN zabierał 171 pasażerów w kabinach 1. klasy,
350 w kabinach 2. klasy i 558 w 3. klasie. Co więcej, kotły
jego opalane były węglem, a nie paliwem płynnym, zaś
wymiary jego wynosiły 160,70 m długości oraz 19,82 m
szerokości,  przy pojemności 13325 BRT
S/s STEUBEN w Wenecji. Na drugim planie, po prawej, widoczne Campanila i Pałac Dożów.
Statek został wybudowany w 1923 roku w stoczni Vulcan Werft, Stettin (Szczecin) na zamówienie linii
oceanicznych Norddeutscher Lloyd (North German Lloyd), Bremen. Początkowo nosił nazwę
MÜNCHEN i była to
już trzecia jednostka armatora bremeńskiego o tej nazwie.

MÜNCHEN wyruszył w swoja podróż dziewiczą 21 czerwca 1923 roku z Bremen do Nowego Jorku. Był pierwszym
niemieckim statkiem, który wpłynął do tego portu od zakończenia I wojny światowej.  Przez lata swojej służby
odbywał regularne rejsy do U.S.A. 11 lutego 1930 roku po gwałtownym pożarze, który strawił jego wnętrze, osiadł
na dnie Hudson River w Nowym Jorku. Przyczyną pożaru był samozapłon transportowanego ładunku potasu i torfu.
Wkrótce po tym wydarzeniu został podniesiony i prowizorycznie naprawiony w stoczni Brooklyn. Jeszcze w maju
tego samego roku dotarł z powrotem do Bremen. W Bremen statek poddano generalnemu remontowi i
przebudowie, a następnie zmieniono nazwę na
GENERAL VON STEUBEN.

GENERAL VON STEUBEN powrócił na trasę obsługiwaną uprzednio przez MÜNCHEN i pływał na niej jeszcze od
lutego 1931 do listopada 1934. W roku 1935 nastąpiły istotne zmiany w służbie statku - zyskał status statku
flagowego wycieczkowców Norddeuscher Lloyd i zaczął odbywać rejsy po Morzu Śródziemnym i Norweskim. W
grudniu 1938 został ponownie przemianowany, albo raczej jego oficjalna nazwa uległa skróceniu do
STEUBEN.
W grudniu 1939
STEUBEN zmilitaryzowano i przekształcono w statek koszarowy, stacjonujący w Kilonii. W 1944
gruntownie przebudowany, funkcjonował jako statek szpitalny, silnie uzbrojony w 12 dział  przeciwlotniczych.
Wielokrotnie uczestniczył w ewakuacji rannych z frontu wschodniego, a później transportował też uchodźców
cywilnych. W ramach tej służby 9 lutego 1945 wypłynął z Pilawy (Pillau, obecnie Bałtyjsk) kierując się ku Kilonii,
mając na pokładzie 2500 rannych, 2000 uchodźców i 450 osób załogi. Eskortę
STEUBENA w tym rejsie stanowił
tylko stary patrolowiec
T 196 (wod. 1911, eks-torpedowiec G 196), uczestnik kampanii wrześniowej. Mimo tej
osłony, w nocy z 9 na 10 lutego, gdy
STEUBEN szedł w odległości 5-6 mil od linii brzegu na wysokości Ustki, został
trafiony dwiema torpedami wystrzelonymi przez radziecki okręt podwodny
S-13 (dow. A. I. Marinesko) i zatonął
po kilkunastu minutach.
T 196 zdołał podjąć z wody tylko ok. 300 ludzi, reszta zginęła w lodowatych wodach
Bałtyku, daremnie oczekując pomocy w ciemnościach nocy.
Schemat ataku radzieckiego okrętu podwodnego S-13 na  niemiecki statek s/s STEUBEN
w nocy z 9 na 10 lutego 1945 roku.
Źródło ilustracji: Edmund Kosiarz, "Bałtyk w ogniu", Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1985.
STEUBEN
ex MÜNCHEN, ex GENERAL VON STEUBEN