| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
- MARYNARKA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA -
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
Akcja ratownicza po katakliźmie w Mesynie w 1908 r.
|
|
PIOTR MIERZEJEWSKI
|
| |
|
|
|
|
|
|
Włoski krążownik PIEMONTE na fotografii opublikowanej przez L'Illustrazione Popolare (1889).
Zwodowany w czwartek 23 sierpnia 1888 r. w Elswick (Wielka Brytania) w stoczni Sir W.G. Armstrong, Mitchell & Co. pod numerem 510.
Wyporność: 2639 (2780) ton. Prędkość: 22 w. Uzbrojenie: 6x152 mm, 6x120 mm, 10x57 mm, 6x37 mm, 3 wyrzutnie torped 356 mm.
Później uzbrojenie zredukowano do 10x120 mm, 6x57 mm, 2x37 mm.
|
| |
| |
|
Krążownik PIEMONTE, ukończony w roku 1889, przeszedł do historii jako pierwszy okręt
wojenny całkowicie uzbrojony w szybkostrzelną artylerię. Jego działa kalibru 150 mm
wystrzeliwały 7 pocisków na minutę, a 120 mm nawet 12 na minutę.
|
|
|
|
|
|
| |
| |
|
|
Włoski krążownik PIEMONTE - uczestnik wojny włosko-tureckiej i I wojny światowej.
|
| |
Mesyna (wł. Messina), portowe miasto na Sycylii, od którego pochodzi nazwa Cieśniny Mesyńskiej, uległo
niemal całkowitemu zniszczeniu rankiem 28 grudnia 1908 roku przez bardzo silne trzęsienie ziemi i wywołane
przez nie tsunami (włoska nazwa tego zjawiska to maremoto). Półminutowy wstrząs zniszczył 90 proc.
budynków. Dziesięć minut później powstało tsunami - wysokość trzech fal, jakie uderzyły na miasto, wahała
się od 6 do 12 metrów.
Śmierć poniosło wówczas 70 000 - 100 000 ludzi. Pewien włoski korespondent napisał trzy dni później:
"Piekło Dantego to nic w porównaniu z tym, co zobaczyliśmy. Mesyna jest dziś miastem śmierci."
W akcji ratowniczej, trwającej wiele dni, wzięło udział wiele okrętów wojennych Włoch, Wielkiej Brytanii,
Rosji, Niemiec i innych państw. Pomoc zaoferowały rządy aż 43 krajów! Ciekawostką jest, że magistrat
Lwowa w pierwszych dniach stycznia 1909 roku przeznaczył 2000 koron na rzecz ofiar w Mesynie.
.
|
|
|
Ruiny Mesyny na francuskiej pocztówce. Zwały gruzu na ulicach dochodziły do 6 metrów wysokości.
|
W mesyńskim porcie w chwili wystąpienia wstrząsów znajdowało się kilkanście okrętów marynarki wojennej
Włoch. Były to krążownik PIEMONTE, 1. dywizjon pełnomorskich torpedowców (SAFFO, SCORPIONE,
SERPENTE i SPICA), oraz kilka torpedowców przybrzeżnych.
Okręty te przetrwały trzykrotne uderzenie fal tsunami bez większych problemów. Doszło jedynie do
niegroźnej kolizji między PIEMONTE a torpedowcem SPICA, w wyniku której nie odnotowano ani istotnych
uszkodzeń, ani ofiar.
Załogi krążownika i torpedowców były pierwszymi, które ruszyły na pomoc zrujnowanemu miastu. Marynarze
z PIEMONTE szukali jednak przede wszystkim swojego dowódcy. Był nim capitano di corvetta Francesco
Passino, który podczas trzęsienia ziemi przebywał na lądzie razem z całą swoją rodziną. Okazało się wkrótce,
że wszyscy oni ponieśli śmierć. Co wiecej, zginęło wielu czlonków załogi PIEMONTE, którzy noc spędzili w
mieście i przed katastrofą nie wrócili na pokład jednostki. Wobec śmierci Francesco Passino dowództwo nad
okrętem przejął jego zastępca, capitano di corveta Constanzo Ciano.
W zburzonej Mesynie nie działały ani telefony, ani telegraf, nie sposób więc było wezwać pomocy. Około
godziny 8.00 torpedowiec SPICA opuścił port i skierował się ku Nicotera. Dopiero tam udało się znaleźć
działający telegraf. Dowódca jednostki przesłał depeszę do ministerstwa marynarki z informacją, że Mesyna
legła w gruzach a przeważająca część mieszkańców zginęła lub została zasypana gruzami.
Zarówno w ministerstwie marynarki jak i w rządzie włoskim zapanowała ogromna konsternacja. Sądzono w
pierwszej chwili, że Mesyna została zbombardowana i zniszczona wskutek niespodziewanego ataku floty
Austro-Węgier. Gorączkowo zastanowiano się nad działaniami odwetowymi, póki kolejne depesze nie
wyjaśniły prawdziwych przyczyn zagłady miasta.
.
|
|
|
Włoski torpedowiec SPICA, dzięki któremu świat dowiedział się o katakliźmie w Mesynie.
Zbudowany w stoczni F. Schichau, Elbing. Wodowanie: 15 lipca 1905. W służbie od 22 listopada 1905 r.
Wyporność: 215 ton. Prędkość: 25,3 w. Uzbrojenie: 3x47/L40, 3 wyrzutnie torped 450 mm. Załoga: 38.
|
| |
Wiktor Emanuel III, król Włoch, na wieść o katastrofie podjął się osobiście kierowaniem akcji ratunkowej.
Gdy przybył na miejsce katastrofy, wstrząśnięty jej ogromem, nadał do premiera Giovanniego Giolittiego
depeszę o treści: "Okrętów, okrętów, okrętów! Proszę też przysłać wiele wojska, przede wszystkim jednak jak
najwięcej wapna, panuje tu bowiem prawdziwe morowe powietrze."
.
|
O wydarzeniach w Mesynie szeroko informował "Kurier Warszawski". 5 stycznia 1909 roku gazeta ta podała
opis rejsu PIEMONTE z transportem rannych z Mesyny. Tekst ten przytaczam poniżej w całości.
.
|
"Krążownik PIEMONTE, który przybył z Mesyny do Palerma, tak zapełniali ranni, że zaledwie przejść można
było śród nieszczęśliwych. Na jednym z materaców, ułożonych rzędami na pokładzie, leżała niezwykle piękna
kobieta z pogruchatanemi rękoma i nogami, przywołując głosem rozdzierającym męża i dzieci. Była to żona
konsula francuskiego w Mesynie. Biedaczka nie wiedziała, że tak mąż jej, jak i dzieci, zginęli pod gruzami
zniiszczonego miasta. Przez całe pięć godzin podróży z Mesyny do Palerma krzyk jej okropny rozlegał się na
okręcie, wstrząsając nerwami najbardziej zahartowanych marynarzy."
"Na via Garibaldi w Mesynie znaleziono, między innemi, zwłoki baronowej Lamasa i hrabiny Milico. Obie
leżały tylko w koszulach z narzuconemi na nie kosztownymi płaszczami wizytowymi. Jak widać, obudzone ze
snu i szukając ratunku, skoczyły z okna na bruk uliczny i zabiły się miejscu."
"Dyrektor filii "Banca Comerciale" w Palermie stracił cała rodzinę, mieszkającą w Mesynie, a złożoną z matki,
żony, córek i synów."
.
|
|
|
Włoski krążownik PIEMONTE klasyfikowano we Włoszech jako okręt lub krążownik torpedowo-taranowy.
Zazwyczaj jednak uważano go za krążownik pancerny lub pancernopokładowy.
.
|
|
|
Grupa oficerów wokół działa przeciwlotniczego kalibru 76 mm, zamontowanego na krążowniku PIEMONTE
podczas I wojny światowej. Fotografię wykonano w porcie w Salonikach.
.
|
|
Okręt wycofano ze służby 15 marca 1920 roku. Po rozbrojeniu przeszedł w 1921 roku w prywatne ręce. Nowy
właściciel przebudował go na zbiornikowiec o nazwie EDDA.
|
Opublikowano 1 lipca 2019 roku
.
|
|
______________________________________________________________________________________
|
 |
| |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
