|
|
|
|
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
No. 6 - Pierwszy okręt podwodny zbudowany w Japonii - Katastrofy morskie - dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
No. 6 - pierwszy okręt podwodny zbudowany w Japonii. No. 6 - the first submarine built in Japan.
|
|
|
|
---------Japonia, pretendująca od końca XIX wieku do roli mocarstwa światowego, jeszcze przed końcem wojny rosyjsko-japońskiej dysponowała siłami podwodnymi. 1 sierpnia 1905 roku podniesiono banderę cesarskiej marynarki wojennej na pięciu okrętach podwodnych. Były to jednostki zbudowane w U.S.A. i przetransportowane w sekcjach statkiem do stoczni w Jokohamie, a następnie zmontowane i zwodowane. Okrętom tym, repezentującym typ 'FULTON' firmy Fore River (filia Electric Boat Co.), nadano numerację od 1 do 5.
|
|
|
----------Niezależnie od tego zakupu, już od roku 1904, Japonia przystąpiła do samodzielnej budowy okrętów podwodnych. Ten niewątpliwy zaszczyt zapoczątkowania zupełnie nowej gałęzi przemysłu stoczniowego w Azji przypadł w udziale Kawasaki Dockyard Company, Ltd. w Kobe Stocznia ta nie tylko otrzymała licencję na dwa okręty, zakupioną przez japoński rząd bezpośredno od Johna Hollanda, ale i zatrudniła dwóch jego asystentów. Pierwsza z dwóch zbudowanych jednostek otrzymała numer 6, druga 7.
---------Okręty tego typu, nazywanego typem 'Kaigun Holland 6', różniły się nieco parametrami. Dane techniczno-taktyczne No. 6 prezentowały się następująco: wyporność nawodna/podwodna - 57/63 t; prędkość nawodna/podwodna - 8,5/4 w., uzbrojenie - 1 torpeda 457 mm; wymiary - 22,5 x 2,1 x 2 m; zasięg - 184 Mm (8 w.) / 12 Mm (4 w.); napęd: silnik benzynowy/silnik elektryczny - 250/22 KM; załoga - 14 ludzi. No. 7 był nieco większy: wyporność 78/95 t, wymiary: 25,7 x 2,43 x 2,33.
|
|
Japoński okręt podwodny No. 6.
|
|
---------Data 26 września 1905 roku ma niewątpliwie dla Japończyków istotne znaczenie historyczne - tego dnia spłynął na wodę No. 6, pierwszy okręt podwodny zbudowany w ich kraju. Niestety, No. 6 przeszedł również do historii jako pierwszy japoński okręt podwodny, który zatonął.
--------Tragedia ta wydarzyła się około godziny 10.00 15 kwietnia 1910 roku w Zatoce Hiroshima, w rejonie Kura. Wtedy to No. 6 wykonał rutynowy, szkoleniowy manewr zanurzenia, po którym nie wyszedł już na powierzchnię. Szybko zorganizowana akcja ratownicza zakończyła się podniesieniem zatopionej jednostki dopiero następnego dnia, w godzinach wieczornych. Okazało się wówczas, że nikt z czternastoosobowej załogi nie przeżył katastrofy. Zdumienie wzbudził fakt, że ciała wszystkich marynarzy znajdowały się na ich stanowiskach. Co więcej, dowódca okrętu, porucznik Tsutomu Sakuma, zdołał zostawić swoisty raport z przebiegu katastrofy i prowadzonej akcji ratowniczej. Zawartość raportu i postawa oficera w obliczu śmiertelnego zagrożenia, zrobiły wielkie wrażenie na współczesnych. Angielskie tłumaczenie tego tekstu obiegło prasę amerykańską i trafiło nawet do literatury. Postać porucznika Tsutomu Sakuma, uczestnika bitwy pod Cuszimą, zyskała wymiar narodowego bohatera Japonii i wzoru wszelkich cnót oficerskich we flotach obcych państw.
|
|
Tekst raportu o przyczynach zatonięcia No.6, znaleziony przy zwłokach dowódcy, por. Tsutomu Sakuma, według The New York Times z dnia 3.9.1911 __________
|
|
---------"It is with the deepest regret that I write this message to describe the loss of this boat, with my fellow-officers and men, due to my own fault. I would here specially mention that all steps have been taken to raise her, my comrades and men working earnestly and calmly till the end, I ordered the ship to dive with the engine running, but as I found she went down too far I tried to shut the valves which admit the sea water to the ballast tank, but unexpectedly the gear working these valves broke and I was left helpless unable to control the boat. ----------Meanwhile the tanks were filled with water and the boat went down at an incline of about 25 degrees. After striking the bottom the water began rushing in, the switchboard was immersed, all electric lights went out, the fuses burned away, and the boat filled with poisonous gases so that we experienced the greatest difficulty in breathing. Under these conditions we worked our very utmost with the hand pumps to empty the ballast tank, which I believe we succeeded in doing, although we could not read the gauges owing the darkness. No electric current was available as I mentioned before, and our last hope in rising to the surface in working the hand pumps. I write this in the dim light coming from the conning tower - 11:45 A.M. I earnestly beseech his Majesty to grant me forgiveness and to succor the famielies of my comrades and men who have lost their lives in this perishing boat. This is my only wish - 12:30 PM. ----------It is with the utmost difficulty that I can breathe, though I am sure we must have blown out the gasoline entirely from the tanks. I cannot continue any more - 12:40 P.M."
|
|
|
|
|
|
|
Fragment tekstu raportu o przyczynach zatonięcia No.6, znaleziony przy zwłokach dowódcy, por. Tsutomu Sakuma, według książki V.M. Harris'a (1911) "Ancient, Curious and Famous Wills" __________
|
|
---------"I have no excuse or apology for having sunk His Majesty's No. 6 submarine by my carelessness, but the crew of the boat bravely and calmly discharged their duties. We now die for the sake of our country, but we regret that the future development of submarines will receive a heavy blow as the result of this disaster. It is, therefore, my hope that you will engage in deeper study of the submarine without any misapprehension of disasters. If you do this, we shall feel no regret at our death. We were making a gasoline dive when the submarine sank lower that was intended, and we tried to close the sluice valve, when the chain unfortunately snapped. I therefore closed the valve with my own hands, but it was to late to avert disaster, and the boat sank with a list of 25 degrees. The boat sank at 10 A.M., and it is now 11.45 A.M. The depth of the water is about ten fathoms. I always expect death when away from home. My will is therefore prepared and in the locker, and I hope Mr. Taguchi will send it with this paper to my father"
---------There were numerous other request, one to the Emperor, an earnest appeal to supply the means of livelihood to the poor families of the crew.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
----------Dowódca No. 6 całą winę za utratę jednostki i śmierć wszystkich członków załogi wziął na siebie. Stwierdził, iż sam popełnił błąd podczas manewru zanurzania, a awaria techniczna mechanizmu zaworu zbiornika balastowego uniemożliwiła zatrzymanie szybko opadającego na dno okrętu. W chwili uderzenia kadłuba o dno, uszkodzeniu uległy baterie akumulatorów, zgasło światło i przestały działać wszystkie urządzenia elektryczne. Wpływająca do środka woda spowodowała wydzielanie się chloru z akumulatorów. Załoga próbowała podnieść swój okręt, opróżniając zbiornik balastowy ręcznymi pompami. Ta dramatyczna i daremna akcja ratunkowa trwała, póki stężenie chloru nie osiąnęło zabójczego poziomu. Tsutomu Sakuma napisał swój raport korzystając z nikłego światła przedostającego się do kiosku przez iluminatory. Było to możliwe dzięki temu, że No. 6 leżał na głębokości zaledwie około 18 metrów.
|
|
|
|
|
|
Raport porucznika Tsutomu Sakuma. Foto: Horlicks.
|
Porucznik Tsutomu Sakuma (1879-1910).
|
|
|
---------No. 6 po przeprowadzonym remoncie ponownie wszedł do służby. W czasie I wojny światowej wykorzystywano go do celów szkoleniowych. Skreślono go z listy floty w roku 1920. Wkrótce potem ustawiono go w Kobe, w charakterze pomnika.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pin-up girls nie stronią od morza ...
|
|
|
|
Błogosławiona Marija Petkovic uratowała okręt podwodny
|
|
|
|
|