|
|
|
|
|
|
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
SITNICA
- Jugosłowiański okręt-baza okrętów podwodnych - II wojna światowa -
|
|
|
|
|
|
SITNICA, okręt-baza jugosłowiańskich okrętów podwodnych to dawny austro-węgierski zbiornikowiec wody NAJADE,
zbudowany w roku 1891 w Elblągu.
|
| |
--------Flotylla okrętów podwodnych Królestwa Jugosławii sformowana została w roku 1929 i od początku swego istnienia dysponowała dwoma pomocniczymi
okrętami nawodnymi. Jednostki te, nazwane HVAR i SITNICA, po niezbędnej przebudowie dokonanej przez stocznię Arsenal w Tivat, służyły jako okręty-
bazy okrętów podwodnych.
--------SITNICA należała do okrętów odziedziczonych przez Królestwo HCH (od roku 1929 - Królestwo Jugosławii) po marynarce wojennej Austro-Węgier.
Był to dawny zbiornikowiec wody, pierwotnie noszący nazwę NAJADE, wybudowany w roku 1891 przez stocznię F. Schichau AG w Elblągu (wówczas Elbing),
pod numerem stoczniowym 448. Budowę jednostki rozpoczęto w kwietniu 1891, wodowano ją w sierpniu, zaś ukończono w grudniu tego samego roku.
|
| |
--------Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wykorzystywała zbiornikowiec także w roli
okrętu hydrograficznego. Bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, już w listopadzie
1918 roku, statek przejęła marynarka włoska.
--------Na podstawie postanowień traktatu pokojowego, nowopowstałe Królestwo SHS
otrzymało z podziału floty austro-węgierskiej 16 torpedowców, 9 okrętów pomocniczych, 6
hulków i cztery monitory rzeczne. Wśród otrzymanych jednostek pomocniczych znalazła się
NAJADE.
|
|
Podstawowe dane techniczne zbiornikowca wody NAJADE:
wyporność - 554 t (620 t); prędkość - 12 węzłów;
napęd: maszyna parowa potrójnej ekspansji (546 KM), 1 śruba;
uzbrojenie - 2 działa 47 mm/L44;
wymiary - 51,4 x 7,8 x 3,2 m;
załoga - 29 ludzi.
|
|
|
|
|
|
| |
--------W marynarce wojennej Królestwa SHS NAJADE, której nadano nazwę SITNICA, pełniła od września 1923 r. rolę okrętu szkolnego. Po paru latach,
podjęto decyzję o przekształceniu go w okręt-bazę dla powstającej flotylli okrętów podwodnych. Stało się to na przełomie lat 1928/1929. Przedwojenne
roczniki flot określają wyporność przebudowanej jednostki na 370 ton, zaś prędkość w granicach 9 węzłów. Uzbrojenie nadal stanowiły dwa działa kalibru 47
mm oraz dwa karabiny maszynowe.
--------W roku 1929 SITNICA, w towarzystwie okrętów podwodnych HRABRI i NEBOJSA, złożyła wizytę kurtuazyjną w Bejrucie i Aleksandrii.
--------Do chwili wybuchu wojny z Niemcami i Włochami, okręt niemal cały czas stacjonował w Zatoce Kotorskiej, na wodach której przez ponad dekadę
bazowała flotylla jugosłowiańskich okrętów podwodnych, złożona z czterech okrętów podwodnych (HRABRI, NEBOJSA, SMELI i OSVETNIK) i głównego
okrętu-bazy HVAR.
--------17 kwietnia 1941 roku wojska włoskie dotarły do Zatoki Kotorskiej i bez walki opanowały stojące tam, porzucone przez własne załogi, okręty
królewskiej marynarki wojennej. Włoską zdobyczą stały się między innymi wszystkie jednostki flotylli okrętów podwodnych (oprócz NEBOJSA), w tym
także SITNICA.
--------SITNICA we włoskiej maryynarce wojennej nosiła nazwę CURZOLA i nadal wykorzystywana była jako tender okrętów podwodnych, tyle tylko, że
włoskich. Parę tygodni po wypowiedzeniu przez Włochy wojny Niemcom i Japonii (13 października 1943), w wyniku zmiany sytuacji politycznej, w listopadzie
1943 SITNICA wróciła pod banderę jugosłowiańską pod swoją nazwą.
|
| |
--------Po zakończeniu wojny okręt służył Jugosławii nadal, lecz już pod banderą Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Nim poszedł "na żyletki", a
stało się to dopiero w 1962 roku, zdążył parokrotnie zmienić nazwę. Od sierpnia 1945 pływał jako VIS, później przemianowano go na MINER. W latach 1950.
nosił oznaczenie alfanumeryczne PB 21, a na koniec - PV 13.
|
| |
| |
Opublikowano 8 stycznia 2011 roku
© dr Piotr Mierzejewski
|
| |
|
|
 |
|
| |
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
Pin-up girls
nie stronią od morza ...
|
|
|
|
Błogosławiona Marija Petkovic
uratowała okręt podwodny
|
|
|
|
|
|
