- FLOTA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - FLOTA WOJENNA -
|
- U-23 - Niemiecki okręt podwodny typu IIB - II wojna światowa
|
U-Boot U-23. Fotografia przedwojenna. TheType IIB U-boat U-23 was scuttled on 10 September 1944 in the Black Sea, off the coast of Turkey in position 41.11N, 30.00E.
|
U-Boot U-23, zbudowany w stoczni Germaniawerft w Kilonii (początek budowy: 15 kwietnia 1936), wszedł do służby w
1. flotylli U-Bootów we wrześniu 1936 i pozostał w niej aż do 30 czerwca 1940. Od 1 października 1937 do 1 kwietnia 1940
dowodził nim Kapitänleutnant Otto Kretschmer , który potem przeszedł do historii jako najskuteczniejszy podwodnik III
Rzeszy. U-23 pod jego dowództwem odniósł znaczące sukcesy.
Pierwszy atak U-23 na żeglugę aliantów zakończył się niepowodzeniem. Było to we wrześniu 1939 w pobliżu północno -
wschodniego wybrzeża Szkocji, gdy wystrzelił cztery torpedy w kierunku parowca płynącego pod eskortą i ani jedna z nich
nie trafiła w cel. Było to zaskakujące niepowodzenie, gdyż O. Kretschmer w okresie pokoju osiągał prawie 100% celność.
Otto Kretschmer (1912-1998) Najskuteczniejszy podwodnik II wojny światowej. W czasie wojny dowodził U-Bootami U-23 i U-99.
|
Dopiero po paru miesiącach okazała się, że przyczyną niepowodzenia były
wadliwie działające zapalniki torped. Wkrótce potem U-23 sam stał się
celem okrętu podwodnego - niezidentyfikowana jednostka (brytyjska?)
ostrzelała go, gdy wpłynął na wody Kattegatu. We wrześniu postawił także
niewielkie pole minowe w rejonie Firth of Forth.
4 października 1939 zatopił torpedą i bronią pokładową płynący bez eskorty
z Norwegii s.s. GLEN FARG (876 BRT, Christian Salvesen & Co, Edinburgh)
w rejonie na południowy zachód od Sumburgh Head (północna Szkocja).
13 października 1939 znalazł się o krok od zagłady - wykrył go brytyjski
okręt podwodny HMS STURGEON i wystrzelił w jego kierunku trzy
torpedy. Wszystkie jednak były niecelne i U-23 zdołał umkąć.
W listopadzie 1939 U-23 postawił niewielkie pole minowe w okolicach
brytyjskiej bazy Invergordon (Cromarty Forth), które jednak nie spełniło
pokładanych w nim nadziei.
Bardzo udany dla U-23 i Otto Kretschmera okazał się styczeń 1940.
11 stycznia w rejonie 80-100 mil na wschód od Orkney Islands storpedował i zatopił norweski s.s. FREDVILLE (1150 BRT,
wod. 1917, Wiltons Eng. & Slipway Co). Wraz ze statkiem zginęło 11 członków jego załogi. Warto zaznaczyć jednak, że
Charles Hocking w swoim Dictionary of Disasters at Sea during the Age of Steam jako przyczynę zatonięcia FREDVILLE
podaje minę.
Kolejny sukces okrętu nadszedł 12 stycznia 1940 w Moray Firth. Tego dnia U-23 storpedował duński zbiornikowiec
m.s. DANMARK. Statek ten, o pojemności 10 517 BRT, zatonął dopiero po 21 stycznia w Irganess Bay, niedaleko Kikwall
(Orkney Islands). Załoga zbiornikowca była przekonana, że przyczyną katastrofy była mina.
24 stycznia 1940 ofiarą U-23 stał się norweski s.s. BISP (1000 BRT, Sunderland S.B. & Co) wraz z całą załogą liczącą 16
ludzi. Miało się to wydarzyć w pozycji 60.47N i 04.34W. Charles Hocking, we wspomnianym powyżej opracowaniu, uważa
statek za zaginiony.
Dobra passa U-23 trwała nadal. 14 lutego zatopił samotnie płynący na Morzu Północnym (pozycja niepewna) brytyjski
frachtowiec s.s. TIBERTON (5225 BRT, R. Chapman & Son, Newcastle upon Tyne). Statek przewoził ładunek rudy żelaza z
Narviku do Middlesbrough. Zginęła cała 32-osobowa załoga i dwaj artylerzyści.
Nocą z 17 na 18 lutego 1940, płynąc na powierzchni, usiłował zaatakować konwój HN-12, płynący z Bergen do Methil. W trakcie zajmowania dogodnej pozycji, wykryły go niszczyciele eskortujące konwój. U-23 zdołał umknąć, przy okazji zatapiając jeden z niszczycieli - HMS DARING. Niszczyciel, celnie trafiony torpedą, zatonął w dwie minuty, pociągając niemal całą załogę na dno. Działo się to w pozycji 58º40'N i 01º35'W.
Z dniem 1 kwietnia 1940 K. Dönitz odwołał Otto Kretschmera ze stanowiska dowódcy U-23, w związku z powierzeniem mu nowego U-Boota, U-99.
|
U-23 jeszcze do końca czerwca 1940 pływał w składzie 1. flotylli U-Bootów, aby od 1 lipca 1940 do 30 września 1942 być
okrętem szkolnym w 21. flotylli U-Bootów, bazującej wpierw w Neustadt, a później w Pillau.
Jesienią 1942 roku, razem z kilkoma innymi małymi okrętami podwodnymi, przerzucono go na Morze Czarne. Transport, po
rozmontowaniu, przetransportowano barkami rzecznymi do Rumunii. Tam,razem z U-9, U-18, U-19, U-20 i U-24,
utworzył 30 flotyllę U-Bootów, bazującą w Konstancy.
U-23 został zatopiony przez własną załogę u wybrzeży Turcji ( 41.11 N i 30.00E) 10 września 1944 roku. Przypisuje mu
się zatopienie 7 statków handlowych i 2 okrętów wojennych, oraz uszkodzenie paru innych jednostek.