M/s JULIA - polski statek pasażerski

Statki pasażerskie

POLSKA: PRL

m/s JULIA
- Statek pasażerski żeglugi przybrzeżnej - Stocznia nr 3 -
PIOTR MIERZEJEWSKI

Statek pasażerski m/s JULIA podchodzi do nabrzeża.
Fotografia: A. Pluciński.

--------Radziecki komendant wojskowy 13 czerwca 1945 r. przekazał oficjalnie tereny dawnej Danziger Wagonfabrik pod
zarząd polskiej administracji. Na mocy zarządzenia Hilarego Minca, ówczesnego ministra przemysłu RP, datowanego na
14 czerwca 1945 r., utworzono na tym obszarze Stocznię nr 3, wchodzącą w skład Zjednoczenia Polskich Stoczni w
Gdańsku. Początki działalności stoczni okazały się niezwykle trudne nie tylko ze względu na zniszczenia wojennego i
brak rąk do pracy. Pamiętać trzeba bowiem, że aż 70% urządzeń stoczniowych uległo wywiezieniu do ZSRR na mocy
ustaleń Komitetu Obrony Związku Radzieckiego z 10 maja 1945 r.

-------W 1946 roku w Stoczni nr 3 rozpoczęto budowę
przybrzeżnego statku pasażerskiego w oparciu o kadłub
nieukończonego niemieckiego ścigacza torpedowego.
Projekt tego statku opracowało mieszczące się na terenie
stoczni biuro konstrukcyjne, pierwsze w naszym
powojennym przemyśle okrętowym. Statkowi nadano imię
JULIA ...

JULIA na rysunku z książki "Flota spod bialo-czerwonej"
Jana Piwowońskiego (1989).
-

---------Nikt jednak nie przypuszczał, że JULIA pozostawi
po sobie w stoczni złe wspomnienia na całe dziesięciolecia!

--------Wodowanie JULII, wyznaczone na 1 maja 1948 roku, zapowiadało się jako wielkie wydarzenie w dziejach Stoczni
nr 3. Dotąd stocznia produkowała przede wszystkim wagony kolejowe i tramwaje, remontując niejako przy okazji łodzie,
jachty, motorówki i kutry. JULIA miała zapoczątkować budowę statków morskich. Stąd przygotowania do wodowania tej
jednostki przeprowadzono z pewnym rozmachem.

--------Kłopoty ze zwodowaniem statku rozpoczęły się z chwilą wejścia na jej pokład dyrektora Zjednoczenia Stoczni
Polskich. Ten wysoki rangą urzędnik był tak podekscytowany wydarzeniem, w którym przyszło mu uczestniczyć, że
chodząd po pokładzie JULII wpadł do jej otwartego luku. Stoczniowcy hurmem rzucili się na pomoc swojemu szefowi i
szybko wynieśli go na pokład. Szybko okazało się, że oficjel nic sobie nie zrobił i odniósł tylko ogólne potłuczenia. Można
przypuszczać, że największy uszczerbek poniósł na swoim ego i urzędowym garniturze. Ceremonia rozpoczęła się ze
zrozumiałym opóźnieniem i statek już oficjalnie ochrzszczony imieniem JULIA zaczął się zsuwać po pochylni przy
akompaniamencie oklasków i radosnych okrzyków. Nagle zapadła cisza - statek dotarł do krawędzi slipu i znieruchomiał!
Konsternacja była ogromna, gdyż wcale nie zamierzał ruszyć. Pospieszne oględziny wyjaśniły przyczynę nieszczęścia -
kadłub oparł się o zbyt wysoką krawędź slipu. Rozczarowanie i wstyd ogarnęły zgromadzonych, a na domiar złego
przygotowane na uroczysty bankiet kosze bułek z kiełbasą i liczne butelki wódki organizatorzy odnieśli do magazynu ...

--------Jedynym wyjściem z kłopotliwej sytuacji stało się skucie krawędzi slipu, co wkrótce uczyniono. JULIA parę dni
później wreszcie spłynęła na wodę i wszyscy w stoczni odetchnęli z ulgą. Wodowaniu jej nie towarzyszyły już
jakiekolwiek uroczystości; brak niestety wiadomości tyczących dalszych losów butelek wódki i bułek z kiełbasą.

-------JULIĘ wybudowano na zamówienie przedsiębiorstwa Polska Żegluga Przybrzeżna na Bałtyku "Gryf" sp. z o.o. w
Szczecinie. Firma ta na tyle kiepsko prosperowała, że minister żeglugi 13 października 1948 r. ustanowił nad nią
przymusowy zarząd państwowy. Niemniej jednak statek kursował na trasie Szczecin - Świnoujście pod znakiem tego
armatora do końca 1950 roku. Przez pierwsze półrocze 1951 roku JULIĘ na tej linii ekspolatowała jeszcze Żegluga
Szczecińska, a od sierpnia tego roku przeszła pod zarząd Żeglugi Gdańskiej. Przez następne lata statek przewoził
pasażerów po wodach Zatoki Gdańskiej, zarówno w rejsach wycieczkowych, jak i na linii Gdańsk - Sopot - Jastarnia.

-------JULIĘ wycofano z eksploatacji we wrześniu 1959 roku i wkrótce potem rozebrano.

CHARAKTERYSTYKA M/S JULIA
według Polskiego Rejestru Statków 1957-58

Pojemność: 118 BRT i 60 NRT. Nośność: brak danych. Prędkość: 10 węzłów. Długość: 34,04 m. Szerokość: 5,08 m. Zanurzenie: 2,61 m.
Napęd: 2 silniki spalinowe 2-suwowe 4-cylindrowe o mocy 280 KM firmy Loebersdorfer Maschinenfabrik (Wiedeń) o numerach 1294 i 1295.

Z innych źródeł wiadomo, iż statek mógł zabrać 195 pasażerów, zaś załoga liczyła 6 ludzi.

Opublikowano: 8 sierpnia 2015