|
|
|
|
|
|
||| - MARYNARKA HANDLOWA - MORZE - STATKI - OKRĘTY WOJENNE - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA - |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ścigacze okrętów podwodnych
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
UZ 16 - Ścigacz okrętów podwodnych - Kuter trałowy - Kaiserliche Marine - Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Niemiecki ścigacz okrętów podwodnych UZ 16.
|
|
-------Niewielka niemiecka prywatna stocznia śródlądowa Nagla Werft z Berlina, specjalizująca się w budowie jachtów, podczas I wojny światowej przyjęła zamówienie na zbudowanie czterech ścigaczy okrętów podwodnych, nazywanych wówczas niszczycielami okrętów podwodnych (U-Boot-Zerstörer). Okręty te, nosząca alfanumeryczne oznaczenia UZ 14, UZ 15, UZ 16 i UZ 17, weszły do służby w Kaiserliche Marine dopiero w 1918 roku - pierwszy z wymienionych w lutym, pozostałe w czerwcu. Po zakończeniu wojny wszystkie te jednostki wykorzystywane zarazem jako kutry trałowe (U-Boot-Such- und Minenräumboote). UZ 16 zakończył swoją służbę w marynarce wojennej Niemiec z dniem 3 września 1920 r. Po rozbrojeniu i zdemobilizowaniu czekał na nabywcę. Znalazł się chętny w grudniu 1921 r. , który zapłacił za niego 510 000 marek. Był to mieszkaniec Berlina, niejaki Bernhard Plage, zamieszkały przy Berchtesgadenerstr. 38. Co ów szczęśliwiec ze swoim nabytkiem zrobił, tego sie pewnie nigdy nie dowiemy
|
|
-------O parametrach technicznych UZ 16 i innych jednostek typu 'UZ 12' trudno wypowiadać się konkretnie. Z publikacji Ericha Grönera wynika, iż okręty te przy wyporności przekraczającej 40 ton i wymiarach 26,0-27,5 x3,90-4,18 x 1,40-1,47 m mogły pływać z prędkością maksymalną 14 -16 węzłów. Napęd ich stanowiły dwa silniki benzynowe firmy Daimler o łącznej mocy 420-600 KM. Zapas paliwa miał umożliwiać im zasięg 1100 Mm przy prędkości 14 węzłów. Główne uzbrojenie stanowiło działo 52 mm/L55, zaś załoga liczyła 13 ludzi. Dane te tyczą oczywiście roku 1918.
|
|
|
Opublikowano 14 stycznia 2014 r. Piotr Mierzejewski
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|