|
|
|
|
|
|
|
|
- MORZE | MARYNARKA HANDLOWA | STATKI | OKRĘTY WOJENNE | WRAKI | MARYNARKA WOJENNA | ŻEGLUGA -
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
Włoskie okręty podwodne typu 'A'
- Regia Marina - I wojna światowa -
dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
|
|
|
Wodowanie włoskiego okrętu podwodnego A 1 17 października 1915 r. w stoczni Regio Arsenale (Spezia).
|
| |
--------Na początku I wojny światowej inżynier E. Ferrati opracował dla włoskiej marynarki wojennej (Regia Marina) projekt dość zaskakujących
rozwiązaniami małych okrętów podwodnych. W założeniu miały to być jednostki przeznaczone do operowania na płytkich, przybrzeżnych wodach. Głównym ich
zadaniem miała być obrona portów Brindisi i Valona (obecnie albański port Vlorë) przed atakiem od strony morza. Budowę serii sześciu okrętów tego typu,
nazwanego typem 'A', zlecono stoczni marynarki w La Spezia. Budowę wszystkich rozpoczęto jednocześnie, w lipcu 1915, lecz kończono sukcesywnie.
Pierwsza jednostka, A 1 , podniosła banderę Regia Marina 15 grudnia 1915 roku, zaś ostatnia, A 6, 3 marca 1916.
--------Były to okręty jednokadłubowe (wyporność nawodna/podwodna - 31/37 ton, wymiary - 13,5 x 2,22 x 2,27 m), jednośrubowe, o możliwości zanurzania do
50 metrów. Napęd ich, zarówno nawodny jak i podwodny, stanowił jeden silnik elektryczny mocy 40-60 KM, zasilany przez baterię akumulatorów. Ładowanie
akumulatorów możliwe było tylko za pomocą portowych generatorów, co dramatycznie ograniczało możliwości tych okrętów. Zasięg nawodny dochodził do
zaledwie do 12 mil na powierzchni przy prędkości 6 węzłów, zaś podwodny do 8,5 mili przy prędkości 4 węzłów! Maksymalna prędkość nawodna nie
przekraczała 6,8 węzłów, zaś podwodna 4 węzłów. Uzbrojenie stanowiły dwie torpedy kalibru 450 mm, umieszczone w dwóch zewnętrznych wyrzutniach,
umiejscowionych przed kioskiem. Peryskop nie był wciągany do wnętrza kiosku. Załoga liczyła 4 osoby.
|
| |
|
|
Moment wodowania okrętu podwodnego typu 'A' w stoczni w La Spezia.
|
| |
| |
---------Okręty tego typu okazały się całkowicie nieudaną konstrukcją. W tej sytuacji zrezygnowano z transportowania ich drogą morską do odległych portów
w Brindisi i Valonie, a zamiast tego przesłano je na platformach kolejowych nad Adriatyk. Bazowały w Wenecji, Bari i Anconie, stanowiąc wątpliwą ochronę
tych portów. Nieoczekiwanie pojawiła się wprawdzie koncepcja wykorzystania ich w akcji sabotażowej do transportu nurków. Jak piszę na stronie
poświęconej A 1, "Obiektem planowanego ataku miała być baza floty austro-węgierskiej w Pola. Założenia akcji przewidywały, że okręty podwodne
dostarczone zostaną nocą w okolice nieprzyjacielskiego portu na pokładach torpedowców. Po spuszczeniu na wodę okręty podwodne powinny sforsować pod
wodą wejście do bazy i wysadzić nurków. Zadaniem nurków miało być podłożenie ładunków wybuchowych pod wybrane jednostki nieprzyjaciela i powrót do
pozostających w zanurzeniu okrętów podwodnych. Okręty podwodne wróciłyby do swojej bazy tak jak wyruszyły - na pokładach torpedowców." A 1, a zapewne
i część pozostałych jednostek tego typu, odpowiednio przebudowano, lecz z przeprowadzenia akcji ostatecznie zrezygnowano. Dowództwo Regia Marina nie
widziało już celu w dalszym utrzymywaniu ich w służbie. 26 stycznia 1918 roku w Wenecji rozbrojono je (los ten dotknął wcześniej A 1 - 20 sierpnia 1917), a
26 września tego samego roku wszystkie sześć zostało skreślonych z listy floty.
--------Inżynier E. Ferrati zaprojektował także ulepszoną wersję okrętów typu 'A', nazwaną typem 'B'. Były to jednostki nieco większe, tym razem o
napędzie spalinowo-elektrycznym, lecz w rzeczywistości równie nieudane jak ich poprzedniczki. Stocznia w La Spezia zbudowała tylko trzy okręty tego typu
(B 1, B 2 i B 3), a widząc ich nieprzydatność dla marynarki, budowę trzech dalszych (B 4, B 5 i B 6) wstrzymała.
|
| |
| |
WŁOSKIE OKRĘTY PODWODNE TYPU 'A'
A 1 | A 2 | A 3 | A 4 | A 5 | A 6
|
| |
| |
| |
BIBLIOGRAFIA
Parkes, O. & Prendergast, M. (eds.). 1919. Jane's Fighting Ships 1919. - Sampson Low Marston.
Pollina, P. 1963. I Sommergibili Italiani 1895-1962. - Ufficio Storico dellla Marina Militare, Roma.
Taras, A.E. 2003. [А. Тарас. 2003. Подводные лодки Великой войны 1914 - 1918]. - Харвест.
|
Opublikowano 21 lutego 2011
©dr Piotr Mierzejewski
|
|
|
 |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
Pin-up girls
nie stronią od morza ...
|
|
|
|
Błogosławiona Marija Petkovic
uratowała okręt podwodny
|
|
|
|
|
|
