<<< POWRÓT
   
       
-     OCHOTA     -     OKĘCIE     -    RAKOWIEC     -     SZCZĘŚLIWICE    -     WŁOCHY     -
         
ALEJE JEROZOLIMSKIE 123
       
     

- Dworzec Autobusowy "Rogatki Jerozolimskie" -
-
dr Piotr Mierzejewski
-
Rogatki Jerozolimskie widziane od strony placu Zawiszy - zdjęcie z pierwszych lat hitlerowskiej okupacji.
Za rogatką z prawej strony - w roku 1931 - otworzono pierwszy nowoczesny dworzec autobusowy.
-
 
 
----------W drugiej połowie lat dwudziestych XX wieku lawino rosła w Polsce liczba przedsiębiorstw autobusowych, co
spowodowało gwałtowny wzrost liczby pasażerskich połączeń podmiejskich i międzymiastowych. Niestety, wysypowi  
nowych przewoźników nie towarzyszyła dbałość o jakość świadczonych usług, lecz tylko dzika walka konkurencyjna.
Pasażerowie upychani byli w autobusach jak śledzie w beczce, bez jakiejkolwiek troski o ich wygodę i bezpieczeństwo.
Liczyła się tylko ilość sprzedanych biletów i maksymalne skrócenie czasu przejazdów, aby można ich było wykonać jak
najwięcej. Często autobusy różnych firm obsługiwały identyczne trasy, wyruszając o tym samym czasie. Podróż wtedy
stawala się niebezpieczna, gdyż kierowcy ścigali się ze sobą, łamiąc wszelkie przepisy drogowe i zapominając o
zdrowym rozsądku. Ze względu na bardzo zły stan polskich dróg, rajdy takie często kończyły się wypadkami.

---------Prawdę mówiąc, to niebezpiecznie robiło się jeszcze przed podróżą autobusem. Przystanki autobusów linii
międzymiastowych i podmiejskich zazwyczaj lokowano na opuszczonych placach lub podejrzanych podwórkach, gdzie
łatwo można było dostać w zęby i stracić cały bagaż. Chaos z reguły panował tam wielki i walka o pasażera dosłownie do
ostatniej minuty. Znana była w Warszawie opowieść o pewnym człowieku, który wybierał się do Serocka, lecz wciągnięty
siłą do innego autobusu, ku swojemu zdumieniu dotarł do Radomia!
-
 
Jedna z przedwojennych  katastrof: Autobus jadący z Warszawy do Łomży spadł z mostu na Bugu i zatonął ze wszystkimi
kilkunastoma pasażerami. Uratowała się tylko załoga pojazdu, tj. kierowca, konduktor i właściciel.
-
                 
--------Chorej sytuacji w transporcie autobusowym nie
można było dłużej ignorować. Inicjatywa uporządkowania
zasad organizacji ruchu wyszła z Komisariatu Rządu na m.
st. Warszawę. Pod jego wpływem przewoźnicy utworzyli
"Spółdzielnię Handlową przy Centralnym Związku Właścicieli
Autobusów RP sp. z o.o. w Warszawie", która sfinansowała
nowoczesny dworzec autobusowy przy Al. Jerozolimskich
123. Koszt budowy dworca, oficjalnie nazwanego "Dworzec
Autobusowy Rogatki Jerozolimskie" wyniósł 350 000 zł (wg
innych źródeł około 4000 000 zł) i został całkowicie pokryty z
udziałów spółdzielni. Głównym wykonawcą inwestycji była
warszawska firma "R. Białkowski i S-ka".

--------Dworzec, czynny codziennie w godzinach 6.00-23.00,
tworzony był przez dwa budynki, główny i zajezdnię
autobusową. W budynku głównym mieściła obszerna
poczekalnia, kasa, restauracja, punkt informacyjny,
bagażownia, fryzjer i dyżurka policyjna, zaś w zajezdni
oprócz 40 miejsc garażowych dla autobusów, znalazły się m.
in. warsztaty, myjnia i zbiornik benzyny.

--------Dworzec przewidziano do dziennej obsługi 50
autobusów w okresie zimowym i 70 w okresie letnim.
Autobusy podjeżdżały na specjalny peron 10 minut przed
odjazdem i nie mogły zabierać więcej pasażerów, niż miały
miejsc. Po raz pierwszy historii Warszawy przygotowano
rozkład jazdy, co odbyło się pod nadzorem Komisariatu
Rządu na podstawie art. 54 Rozporządzenia o Ruchu
Pojazdów Mechanicznych.

--------Z okazji inauguracji dworca brytyjska firma Morris-
Commercial
zorganizowała pokaz najnowszych modeli
produkowanych przez siebie autobusów.
 
Reklama prasowa autobusów Morris-Commercial.
Pokaz najnowszych modeli tej firmy uświetnił
ceremonię otwarcia dworca.
-
Fragment Dworca Autobusowego Rogatki Jerozolimskie w dniu uroczystego otwarcia, w niedzielę 15 lutego 1931 r.
Przed budynkiem zajezdni przygotowano ekspozycję najnowszych autobusów firmy
Morris-Commercial.
-
   
   
--------Uroczystość otwarcia i poświęcenia dworca miała miejsce w niedzielę 15 lutego 1931 roku. Już następnego dnia,
o godzinie 6 rano, dworzec rozpoczął działalność.

--------Autobusy z dworca wyruszały na piętnaście tras, obsługiwanych przez przez różnych przewoźników. Docierały one
m.in. do Tarczyna, Grójca, Białobrzegów, Jedlińska, Radomia, Szydłowca, Skarżyska, Suchedniowa, Kielc, Iłży, Ostrowca,
Mogielnicy, Nowego Miasta, Odżywołu, Drzewicy, Gowarczewa, Końskich, Krzyżówek, Gielniowa, Goździkowa, Przysuchy,
Nadarzyna, Mszczonowa, Rawy Mazowieckiej, Zwolenia, Tomaszowa Mazowieckiego, Turowicz, Widowa, Zaborowa,
Borowej Karczmy, Broniszewa, Lekarcic, Falęcic, Broszczyna, Przybyszewa, Babska, Białej Rawskiej, Wilkowa, Kostwiec,
Sieszczenia, Żabiej Woli, Bukówki, Krzy i Radziejowic.
-
                 
---------
_____________________________________________________________________________
 
Stara Ochota

dr Piotr Mierzejewski
2017-2019
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludzie i wydarzenia
Domy i ulice
 
Antoni Cudziewicz
Wynalazca falotonu
 
CARL BIRKELAND
Pierwszy Amerykanin
na Ochocie
 
Dworzec autobusowy
Dworzec autobusowy
Rogatki Jerozolimskie
 
Dawne zabawy
na Polu Mokotowskim
 
Legion Zaolziański
na Polu Mokotowskim
 
Willa
prof. Zakrzewskiego
 
ul.Filtrowa 83
Os. Artystów Plastyków
 
Ul. Spiska i ciuchcia
 
Władysław Wągieł
Władysław Wągieł
Poeta z Tarczyńskiej
 
Budowa kamienicy
SBM "Osiedle Artystów
Plastyków"